Opening Van Eesteren Paviljoen aan Sloterplas

Nieuws

Opening Van Eesteren Paviljoen aan Sloterplas

Door: Redactie ArchitectuurNL | 17-10-2017

De kop van de Sloterplas is een hoogtepunt in de naoorlogse stedenbouw van Amsterdam en is aangewezen als beschermd stadsgezicht. Het park en plas vormen het centrum van de Westelijke Tuinsteden, dat tussen 1939 en 1974 door Van Eesteren en zijn ontwerpers met het Algemeen Uitbreidingsplan van Amsterdam (AUP) is vormgegeven. Op 20 oktober wordt het Van Eesteren paviljoen, een ontwerp van Korteknie Stuhlmacher Architecten geopend en krijgt het museum een prominente plek aan de Sloterplas.

Ontwerp paviljoen

Het paviljoen is ontworpen als een rechthoekig en alzijdig volume met brede open gevels naar het westen en het oosten. Het strenge ritme van houten draagstructuur is door het open karakter van het gebouw ook aan de buitenkant zichtbaar. Binnen zijn er twee verschillende zones, met verschillende breedtes en hoogtes. De aan de noordkant gelegen ruimten worden ingericht voor het Van Eesterenmuseum. De zuidzijde van het gebouw wordt ingenomen door de caféruimte en de keuken, de zuidgevel heeft een afsluitbare veranda. De tussenliggende ruimten zijn flexibel en kunnen zowel deel uitmaken van de horeca als het Van Eesterenmuseum. Op de verdieping bevindt zich een multifunctionele ruimte voor het museum.

Het paviljoen is vanaf 22 oktober 2017 open voor betalende bezoekers: op donderdag tot en met zondag, van 12.00 tot 17.00 uur.
Lees meer over het Van Eesterenpaviljoen  

Beschermd stadsgezicht

Met de aanwijzing van de Noordoever tot beschermd stadsgezicht staat de kwaliteit van de Westelijke Tuinsteden weer op de kaart, aldus Erik Bobeldijk, lid van het dagelijks bestuur belast met de portefeuille Erfgoed. Belangrijke onderdelen zijn het Westelijk Bastion (ook wel ‘zeskantjes’), de jachthaven (met bijbehorende bastions en groen), de promenade, het straatprofiel met beplanting van de Noordzijde, het (stippen)terras van café Oostoever, de rotonde en de bruggen en het wilgenlaantje.

Ontwerpprincipes

Op basis van onderzoek van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed zijn 30 gebieden geselecteerd uit de periode 1940-1965 die van nationaal cultuurhistorisch belang zijn. De gebieden zijn beoordeeld op  de kwaliteit van het oorspronkelijke plan c.q. ontwerp, de toenmalige ontwerpprincipes, de huidige stedenbouwkundige gaafheid en zeldzaamheid, de voorbeeldfunctie van ontwerp en uitvoering, het (inter-)nationale belang en hun huidige cultuurhistorische waarde.

Voor de Westelijke Tuinsteden, waar Noordoever onder valt, zijn de volgende kwaliteiten benoemd:
• karakteristieke herhaling van bouwblokken én de afwisseling van hoog- en laagbouw, volgens de stedenbouwkundig principes van CIAM;
• hiërarchische opzet van infrastructuur en groenstructuur met bijbehorende beplantingsprofielen;
• evenwichtige verhouding tussen bebouwd en onbebouwd

Historie Noordoever Sloterplas

De noordoever maakt deel uit van het uitbreidingsplan ‘Tuinstad Slotermeer’ dat in 1939 werd vastgesteld door de gemeenteraad en dat voortvloeide uit het AUP van 1934. Dit uitbreidingsplan vormde het begin van een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de Amsterdamse stedenbouw. Men streefde naar nieuwe verkavelingsvormen, lagere dichtheden, bij voorkeur in laagbouw, en ruime groenvoorzieningen voor de recreatie van de stedeling. De Noordoever vormt een karakteristiek, vrijwel ongeschonden onderdeel van het Algemeen Uitbreidingsplan.

Stedelijk karakter

Er is een duidelijk onderscheid gemaakt tussen een stedelijk karakter voor de noordelijke en zuidelijke kop van de plas en de meer landschappelijk karakteristiek van de oost- en westzijde. De noordelijke oever is de plaats waar de meeste bezoekers uit de binnenstad het Sloterpark bereiken. De noordzijde is er om grote aantallen bezoekers uit alle delen van de stad op te vangen. In dit gedeelte zijn ook de meest intensieve voorzieningen (strandbad, paviljoen, jachthaven) opgenomen.

Aanleg Sloterplas

Voor de aanleg van de Sloterplas is de Slotermeerpolder gebruikt, die het gevolg was van de drooglegging van de Slootermeer of Sloterdijkermeerpolder tussen 1642 en 1644. De plas volgt min of meer de contouren van de vroegere polder. De Sloterplas is tussen 1948 en 1956 gegraven. Deze was oorspronkelijk alleen als recreatieplas bedoeld, maar werd uiteindelijk ook benut voor de zandwinning voor de aanleg van de Westelijke Tuinsteden.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.

Gerelateerd

Tags: , ,

    Schrijf een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.