Globetrottende architecten, die van hot naar her vliegen of zelfs kantoren in het buitenland openen, zijn allang geen zeldzaamheid meer. Maar dat je ook vanuit je kantoor in Nederland een goed gebouw aan de andere kant van de wereld kunt realiseren, bewijst de Alkmaarse architect Rob de Vries. Voor een van oorsprong Nederlandse chefkok bouwde hij een woonhuis met professionele keuken in Blenheim in Nieuw Zeeland. Zonder ook maar een stap in het land te zetten.
De eerste schetsen voor dit bijzondere woonhuis werden al in 2000 gemaakt, in 2005 begon de bouw en eind vorig jaar was het huis dan eindelijk af. Een lange weg, maar eigenlijk had de afstand tussen Alkmaar en Blenheim daar niet veel mee te maken. Het tijdsverschil zorgde wel eens voor wat vertraging, maar de meeste tijd ging zitten in de bouw zelf, die de opdrachtgevers in eigen beheer uitvoerden.
Na de eerste schetsen werd er in Alkmaar een maquette van het geaccidenteerde terrein gemaakt en het huis verder ontworpen. Tot en met het voorlopig ontwerp werkte Rob de Vries het plan uit. Toen dat eenmaal af was, werd het definitief ontwerp in Nieuw Zeeland gemaakt. Vanuit Nederland werd er natuurlijk wel een vinger aan de pols gehouden, ook tijdens de bouw. Over het uiteindelijke resultaat is De Vries best tevreden, alhoewel er natuurlijk altijd wel iets is aan te wijzen dat beter had gekund. Maar beslist niet meer of minder dan bij een huis om de hoek. Het huis is gedeeltelijk uitgegraven uit de helling waar het op ligt, waarbij al het verwijderde materiaal is hergebruikt bij de bouw en terreininrichting. De verschillende ruimtes liggen op verschillende hoogtes en kijken daardoor allemaal uit op de zee, even verderop.
Het geheel wordt samengebonden onder een golvend epoxy dak, dat er in één beweging overheen lijkt te zijn gelegd. Trappen en hellingbanen verbinden de verschillende ruimtes in het huis. En middenin is er een beschutte patio, die het geheel als het ware openbreekt.
De plattegrond lijkt op een biologisch gegroeide structuur, waarbij de ene vorm uit de andere ontspringt en het doet tegelijkertijd denken aan de tatoeages van de Maori. De Maori’s konden zich overigens wel vinden in deze architectuur en hebben het huis geadopteerd en een zelfs een eigen Maori naam gegeven. De architect heeft zijn eigen ontwerp nog steeds niet in levende lijve gezien en dat knaagt. Deze zomer liggen er plannen om toch eens naar Nieuw Zeeland af te reizen, om het nu eindelijk eens in het echt te zien.
Gerelateerd
Tags:
premium