Designhotels Modez en Andaz

Hotel Modez in Arnhem en Hotel Andaz in Amsterdam zijn compleet verschillend maar zijn beide het visitekaartje voor hun stad met vooraanstaande lokale creatieven als ambassadeur. Aan de Amsterdamse Prinsengracht creëerde Marcel Wanders een hotspot waar bezoekers elkaar kunnen ontmoeten in een surrealistisch decor. In de Arnhemse krachtwijk Klarendal is, binnen nieuwbouw van Nexit Architecten, elke kamer ingericht door een andere modeontwerper.

Het gloednieuwe Modez Hotel is de trots van Klarendal. En dat is precies wat deze Arnhemse krachtwijk nodig had: iets om trots op te zijn. Weliswaar was het verval van de wijk de afgelopen vijf jaar gekeerd door de gemeente, die stevig investeerde door goedkope werkruimte aan te bieden aan de jonge modeontwerpers van de lokale Artez kunstacademie. Klarendal werd zelfs officieel omgedoopt tot ‘het modekwartier’. De probleemwijk werd daardoor opeens de hipste buurt van Arnhem, dat zichzelf heeft uitgeroepen tot modestad. Het openen van een heus modehotel is het sluitstuk van de verheffing van Klarendal.

Het hotel als katalysator van stedelijke revitalisatie, dat zie je niet vaak. Hotels zijn bij uitstek het domein van ondernemers en die houden niet van risico’s. Pas als een wijk goed op de rails staat, wordt er geïnvesteerd in toerisme. Maar Modez is een initiatief van woningcorporatie Volkshuisvesting Arnhem, dat voor deze opmerkelijke zakentransactie speciale compensatie kreeg. Al werd een veiligheidsclausule ingebouwd. ‘Het casco is feitelijk zo ontworpen dat het hotel met minimale ingrepen kan worden getransformeerd tot studentenhuisvesting’, zegt Addy de Boer van Nexit Architecten. Dit Arnhemse bureau ontwierp de nieuwbouw voor dit hotel. ‘Naast een instrument voor de citymarketing van Arnhem Modestad en een economische impuls aan de wijk moet het hotel ook fungeren als een ontmoetingsplek. ‘Op de begane grond is een eigentijds café en een restaurant. Het plein voor het hotel is opnieuw ingericht en biedt plaats aan een ruim terras.’

Warme nostalgie

Om van een modulair hotel een heus modehotel te maken, werd Nederlands bekendste modestylist Piet Paris aangetrokken als artdirector. Paris, die drie keer creatief directeur was van Modebiënnale in Arnhem, gaf de fine fleur van de Nederlandse modewereld opdracht de kamers in te richten. De naam Modez is een samentrekking van Mode en ArtEZ, de plaatselijke kunstacademie waar een groot deel van de deelnemers werd opgeleid. De uitbundige creaties van de ontwerpers vroegen om een terughoudend ontwerp van Nexit Architecten. ‘De enige referentie die wij maken naar mode is het gebruik van een baksteen met een ovale inkeping. Hierdoor ontstaat een gevelmotief dat doet denken aan gebreide trui.’ Voor het overige schikte De Boer zich juist naar de wijk. ‘Het dak bestaat uit drie kleine puntdakjes, zoals ook de meeste arbeidershuisjes in Klarendal hebben. Dit had als voordeel dat we in de nok hoge kamers konden maken, die als suite fungeren.’ Het gebouw voegt zich zelfs letterlijk naar de wijk door een hoog voorhuis van bakstenen en een lager gelegen achterhuis van hout en dakpannen. De twee delen zijn verbonden met een glazen tussenhuis. ‘Dit was een bouwtechnisch puzzelstuk’, zegt De Boer. ‘Het gebouw bestaat uit een houten skelet, betonbouw en een staalconstructie.’

Elk van de twintig kamers is ingericht door een andere ontwerper. Verwacht geen kamers met kledingstukken of paspoppen. De ontwerpers hebben een eigen wereld neergezet. Al maken sommige ontwerpers een letterlijke referentie naar mode, zoals Francisco van Benthum die met zwart behang met daarop witte patroondelen van manlijke kleding als de colbert een broeierige sfeer creëert. De kamer van couturier Sjaak Hullekes ademt een warme nostalgie uit met oude koffers, souvenirs en donkergroene muren met vergeelde beelden. De angry young boy van de Nederlandse modewereld Bas Kosters richtte een Love Room in met een behang en beddensprei met kindertekeningen van naakte poppetjes. De tergend langzame lift fungeert als een museum omdat de wanden van de liftschacht letterlijk zijn behangen met foto’s uit het rijke modeverleden. Het café op de begane grond is ingericht in samenwerking met de ontwerpers Rene Veenhuizen,  Sjoerd Vroonland,  Arjan Vaandrager en Tejo Remy, de ontwerper die twintig jaar geleden furore maakte met Voddenstoel. Er staan karakteristieke zadelkrukken en stoelen met verlengde rugleuningen die als kapstok fungeren. ‘Wie niets heeft met mode moet ook een bijzondere ervaring hebben’, aldus architect De Boer.

Dutch design

Was het hotel vroeger nog het sluitstuk van de vakantie, tegenwoordig moet een hotel niets minder dan een ervaring bieden. Waar gaan jullie heen dit weekeinde? Op die vraag kan zomaar het antwoord volgen: het Modez. Het hotel is de bestemming geworden. Voorwaarde daarbij is dat het hotel een ervaring biedt die symbolisch is voor de stad waarin het staat. Van een gewoon designhotel kijkt de doorgewinterde stedentripper niet meer op. Dat moet minstens een modehotel zijn. Maar ja, hoeveel modesteden kan een land hebben. Een alternatief voor het designhotel is het designer hotel dat door één ontwerper – uiteraard van kosmopolitische allure – is ingericht volgens zijn hoogst persoonlijke stijl, zoals het Hyatt Andaz dat onlangs opende in Amsterdam.

Gezien het internationale succes van Dutch design moet zo’n Amsterdams designerhotel door een Nederlandse ontwerper zijn ingericht. En dan is er maar één die het metier verstaat om van iets alledaags als een stoel of een hotel een spektakelstuk te maken: Marcel Wanders. Het verschil met een ‘gewoon’ designhotel is dat Wanders niet alleen de lobby en misschien nog de bar heeft ontworpen maar het complete hotel – van het tapijt en de loungestoelen tot het behang op de wc’s en het bord waarvan de gasten eten. Hoewel er jaarlijks tientallen meubels uit zijn pen vloeien, heeft Wanders meer dan 90 procent van de meubels en de accessoires speciaal voor het Andaz Hotel ontworpen. ‘Natuurlijk is het veel goedkoper om bestaande meubels te gebruiken. Maar bij een interieur moet alles tot in detail samenhangen, anders wordt het een zooitje.’

Vallende sterren

Geen strobreed werd Wanders in de weg gelegd om de voormalige openbare bibliotheek aan de Prinsengracht om te bouwen tot een wervelend hotel met 122 kamers; 98 in de voormalige bibliotheek (een gesloten bakstenen gebouw uit de jaren tachtig) en nog eens 24 in het achterhuis van een monumentaal pand aan de Keizersgracht. Niet door de gemeente Amsterdam, die Wanders heeft omarmd als een ambassadeur van de creatieve industrie die de stad zo nodig heeft en de vergunning per omgaande verstrekte. En ook niet door de internationale hotelketen Hyatt. Met het vijfsterren lifestyle hotelconcept Andaz richt Hyatt zich op de trendy reiziger. De Andaz in Londen is ingericht door Philippe Starck en in New York door local hero Tony Chi. Maar in Amsterdam is Hyatt slechts de ‘operator’; Wanders is met vastgoedondernemer Paul Geertman van Aedes Vastgoed de eigenaar van het hotel.

Het avontuur begint al meteen bij binnenkomst: de entreegang oogt als van een grachtenpand met weelderige decoreerde plafonds en vrolijke engeltjes. Aan de zijkanten zitten diverse deuren. Met dit verschil dat de deuren amper een meter hoog zijn en ook de gang zelf is een miniatuur van een statig grachtenpand. Het is een van de vele grapjes die ontwerper Marcel Wanders in het hotelinterieur heeft verstopt. Naast om te zien is het Andaz ook een plek om te worden gezien – het restaurant is een grote showkitchen waar gasten tussen de pannen eten aan de chef’s table.

Een gewiekste ingreep is de hoge schacht in de lobby die een groots gebaar maakt dat de lage begane grond nodig heeft. Daarbij wordt zo ook een praktisch probleem opgelost. ‘Hoe krijg je anders licht in de begane grond die zeker twintig meter diep is maar amper drie meter hoog. In deze diepe schacht over alle vijf verdiepingen bungelen ronde lampen in uiteenlopende vormen en maten als vallende sterren. Het was Wanders zelf die deze en andere architectonische ingrepen bedacht; een projectarchitect voorzag hem daarbij van de bouwtechnische backup.

De rode draad in het ontwerp is Amsterdam. Op de overal terugkerende oud-Hollandse tegeltjes staan bijvoorbeeld Metrolijn 54 en de Westertoren. ‘Deze gracht was ooit een knooppunt van de wereld.’ Daarom oogt het karpet in de lobby als een nautische kaart. Een metershoge kast is gevuld met snuisterijen uit alle windstreken. Overal duiken ook de drie Andreaskruizen uit het Stadswapen van Amsterdam op. ‘Als jij twee weken geleden een kamer hebt geboekt en na twaalf uur vliegen dan eindelijk binnenkomt, dan wil je toch niet het gevoel hebben dat je in Praag bent belandt? Ik laat ze ook zien dat ze in mijn stad zijn.’

Catwalk

Hoewel de namen anders doen vermoeden (Andaz en Modez vormen een fonetisch echtpaar) zijn deze twee hotels compleet verschillend met één opvallende overeenkomst: beide zijn het visitekaartje voor hun stad met vooraanstaande lokale creatieven als ambassadeur. In het individualistische Amsterdam – een schreeuwerige stad, arrogant en extravert – is gekozen voor het grote gebaar. De flamboyante stardesigner Marcel Wanders heeft een hotspot gecreëerd waar bezoekers elkaar kunnen ontmoeten in een surrealistisch decor dat gek genoeg weinig aan de verbeelding over laat. Dit is the place to be lijkt de enige en ondubbelzinnige boodschap.

Daar kan Arnhem natuurlijk nooit aan tippen. Zowel financieel als publicitair zijn de ambities van het Modez lager – waarom anders de modestad willen zijn in een land dat nauwelijks traditie heeft in haute couture. Toch is het modehotel misschien wel meer geslaagd dan het Andaz. Het grote gebaar is verruild voor een creatieve knipoog. In het Modez hotel waant niet alleen de logerende passant maar ook de getroebleerde Klarendaller zich eventjes als een mannequin op de catwalk. Een gedachte die de fantasie meer prikkelt dan een lichtgevend sterrenstelsel en showkitchen.

Lees ook het artikel: Dromen tussen mode

Gerelateerd

• Woningbouw , Steenwijk West
• Waar is dit gebouw goed in?
• Loft in Kalenderpanden Amsterdam
• Een boost geven aan hergebruik
• Villa Mulder Almere Overgooi
• Balkons als blikvanger