Flagshipstore in pijpenla

Flagshipstore in pijpenla

Door: Petra Starink | 24-04-2012

Doepel Strijkers Architects transformeerde een pijpenla in de Amsterdamse Concertgebouwbuurt tot flagshipstore van modelabel Stills. Niet het aankleden van de ruimte, maar het uitkleden van een nieuwe ruimtevullende structuur resulteerde in een allesbehalve traditionele winkelinrichting.

Afgelopen najaar opende modemerk Stills haar eerste winkel in Nederland. Het merk had sinds 2007 al een eigen winkel in Antwerpen, waarvoor Johan en Charlotte De Schepper van EGG uit Gent het interieur ontwierpen. Voor de inrichting en verbouwing van de winkel in de Amsterdamse Cornelis Schuytstraat viel de keuze van moederbedrijf Veldhovengroup BV op Doepel Strijkers uit Rotterdam.

Nieuwe winkeltypologie

Volgens Eline Strijkers een perfecte match: ‘De opdrachtgever had een duidelijke visie en zocht een partij die de Stills-identiteit ruimtelijk wist te vertalen. Tijdens de eerste kennismaking was er meteen een klik.’ Het bureau liet zich bij de conceptuele vertaling leiden door de waarden van het modemerk: eerlijkheid, vakmanschap, duurzaamheid, en aandacht voor texturen, patronen en details.

Naast een grondige analyse van de Stills-identiteit, deed het bureau onderzoek naar bestaande winkeltypologieën. Strijkers: ‘Hieruit ontstond het idee voor een nieuwe, generieke typologie die zowel de functionele als ruimtelijke vraag overtreft en is te verbijzonderen naar specifieke eisen en wensen.’ Het resultaat is een open kubusstructuur of grid, die de ruimte van boven tot onder opvult. De kubuselementen zijn alleen verwijderd op plaatsen waar dat functioneel nodig is.

Projectgegevens

Ontwerpteam Duzan Doepel, Eline Strijkers met Chantal Vos
Opdrachtgever Veldhovengroup, Stills
Aannemer Krant Interieurbouw
Interieurbouwer houten constructie Heijmerink Wagemakers
Oplevering September 2011
Woonoppervlakte 188 m2
Leverancier verlichting Solid Lighting
Tekst Emy Vesseur
Foto's Wouter Vandenbrink

Optisch effect

Het negentiende-eeuwse pand van Stills is smal en diep en heeft een oppervlakte van 188 vierkante meter, verdeeld over twee verdiepingen. Na verwijdering van het oude interieur bleven de muren van het casco onafgewerkt en werden ze grijs geverfd. Strijkers: ‘De oude laag met sporen uit het verleden blijft op die manier behouden.’ Vanaf de entree loopt een grijze, betonnen vloer dwars door de kubusstructuur van grijze, houten latten. Een houten trap verbindt de begane grond met het souterrain, waar ook een pantry en magazijn zijn. Om de continuïteit van de kubusstructuur te benadrukken, is de vloer achterin de winkel over de hele breedte opengelaten. Hier loopt de houtstructuur van keldervloer tot aan het plafond van de begane grond. De achterwand is voorzien van spiegels die naadloos op elkaar aansluiten, waardoor de kubussen zich herhalen en de winkel voor het oog nog dieper is.

Sol LeWitt

Kenners van moderne kunst zien in de houtstructuur wellicht een overeenkomst met het werk van Sol LeWitt. Strijkers kent de Amerikaanse kunstenaar niet en reageert verrast als ik haar een boek met een afbeelding van zijn geometrische kubusstructuur laat zien: ‘Het gebeurt wel vaker dat op verschillende plekken dezelfde ideeën ontstaan, zonder dat er sprake is van navolging. Heel toevallig heeft een Amerikaanse studente voor een afstudeeropdracht een winkelinterieur met een vergelijkbare kubusstructuur bedacht, maar is bij een ontwerp gebleven.’

Open kubusstructuren zijn vaker toegepast in tentoonstellingsbouw en winkelinterieurs, zoals in de Reed Space in Tokyo (upsetter architects) en de winkel van House of Bols Amsterdam (Brechtje Troost en Saskia Huiting i.s.m. ontwerpbureau …,staat). Daar zijn de grids echter als min of meer losse meubelstukken in de ruimte geplaatst, terwijl bij dit interieur van Stills de structuur echt de ruimte vormt.

Lange latten

Doepel Strijkers heeft duurzaamheid hoog in het vaandel staan. Het bureau maakte eerder naam met het interieur van het HAKA-gebouw in Rotterdam, waarvoor een kringloopconcept voor sloopmaterialen werd bedacht (zie ArchitectuurNL 03 2011 red.). ‘Bij recyclen blijft het de vraag in hoeverre je met bewerkingen van het materiaal in staat bent om de balans positief te houden. Na zorgvuldig meten bleek werken met nieuwe materialen voor dit project gunstiger,’ aldus Strijkers. ‘Zo wilden we voor de houtstructuur in eerste instantie tweedehands panlatten gebruiken. Een nadeel is, dat gebruikte panlatten niet recht zijn. Bovendien is het hout te ruw voor de combinatie met kleding. Gladschuren zou veel machinebewerkingen kosten.’

Optimaal materiaalverbruik is een ander belangrijk aspect van duurzaamheid. De gekozen houtverbinding van lange latten met om de 30 centimeter een knooppunt, is hieruit ontstaan. ‘Als je de maximale lengte van een lat benut, hoef je nauwelijks te verzagen, zijn er minder machinebewerkingen nodig en is er minder restafval,’ legt Strijkers uit. Het gebruikte materiaal komt bovendien uit de regio van Amsterdam, zodat het aantal vervoersbewegingen minimaal is gehouden.

Duurzaamheid brengt je verder, vindt Strijkers. Stills deelt deze visie. Aanvullende winkelproducten, zoals schoenen en tassen, kiest het modemerk zorgvuldig uit. Ze moeten eerlijk geproduceerd zijn en bij voorkeur te leveren door bedrijven uit de buurt.

Flexibel interieur

‘Alle winkelfuncties zijn geïntegreerd in de kubusstructuur,’ aldus Strijkers. De houtverbinding wordt inderdaad op diverse manieren gebruikt: als kledingrek, als behuizing van de paskamers en als ophangsysteem voor de verlichting. Ook hier komt duurzaamheid in de zin van flexibiliteit om de hoek kijken: glasplaten in de maat van het grid zijn los geplaatst, waardoor de winkel eenvoudig kan worden getransformeerd. De inrichting is klantspecifiek maar de hoofdstructuur is niet klant- of productgebonden. Strijkers: ‘De winkel is nu helemaal Stills, maar de ruimtelijke structuur is evengoed geschikt te maken voor een andere winkel met een ander product.’

Andere dimensie

Klanten die de Stills-winkel binnen komen, betreden een andere dimensie. De overgang van de negentiende-eeuwse gevels van de Cornelis Schuytstraat naar het transparante interieur met optische effecten is even wennen. Eenmaal binnen, voelt het heel prettig. De ruimte ademt een warme, veilige sfeer en is opvallend licht.

Gerelateerd

Tags:

Schrijf een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.