Het Rode Dorp in Den Haag blijkt een volhouder, ooit gebouwd in 1874 als een arbeiderswijkje naast het station Hollands Spoor biedt het sinds kort huisvesting aan studenten. Eerdere grootschalige nieuwbouwplannen voor deze plek verdwenen met de crisis in de ijskast en eigenaar Staedion koos eieren voor zijn geld en besloot het complex te verbouwen. Niet alleen vóór studenten, maar ook mét studenten.
De laatste grote renovatie van het Rode Dorp, zo genoemd naar de rode bakstenen en dakpannen, dateerde alweer van 1985 en dat er op korte termijn iets moest gaan gebeuren, was duidelijk. In het kader van de herontwikkeling van het stationsgebied had Staedion de plannen voor een omvangrijk complex met woningen en kantoren al klaar liggen, de zittende bewoners waren deels verhuisd en een aantal leegstaande woningen al dichtgetimmerd in afwachting van de sloop. Maar het project uit 1874 van architect Elie Saraber in opdracht van de Vereeniging tot Verbetering der Woningen van de Arbeidende Klasse bleek een langer leven beschoren. Want door de economische crisis raakten de plannen voor het stationsgebied in het slop en zat de nieuwbouw er vooralsnog niet in.
In 2012 werd besloten over te gaan tot renovatie omdat dat op dit moment duurzamer is en een meer verantwoorde investering met een beter rendement dan sloop en nieuwbouw. Door de afmetingen van de huisjes is besloten er studentenhuisvesting van te maken en vanaf het allereerste begin worden er ook studenten van de Haagse Hogeschool, Academie voor Beeldende Kunsten, het ROC Mondriaan en de TU Delft bij betrokken.
Onder de supervisie van architectenbureau Braaksma & Roos worden de mogelijkheden onderzocht en de eerste plannen gemaakt. Eerst worden er twee modelwoningen gemaakt om te kijken of het bevalt en daarna wordt het hele complex aangepakt. Het project wordt met aannemer Era Contour een leerlingbouwplaats voor studenten en zelfs bij het beheer zijn studenten betrokken.
Muurkunst
De renovatie in 1985 was niet al te subtiel uitgevoerd en besloten wordt om enkele karakteristieke details, zoals de houten schuiframen en originele deuren weer terug te brengen. Behalve dat het hele complex met zijn smalle straatjes (de Hoefkadelaantjes) er nu weer als nieuw bij ligt, is er aan de zijde van de Parallelweg een openbaar pleintje gemaakt, het kunstplein.
De drie binnenterreinen zijn van de buitenwereld afgesloten, twee zijn er ontmoetingsplek voor de bewoners, collectieve binnenhofjes, en de derde is een kasatelier, bedoeld voor kunststudenten. De twee bestaande pleintjes worden nog heringericht, waarvan één een sportplein wordt.
Van de oorspronkelijk 127 woningen zijn 189 studenteneenheden gemaakt variërend van grote zelfstandige eenheden van 30 m2 tot kleinere, gedeeltelijk of helemaal zelfstandige eenheden met kamers tussen de 10 en 20 m2. In de grote zelfstandige eenheden kunnen twee studenten samenwonen, zodat er in totaal ruimte is voor 250 studenten.
In 1988, na de renovatie werden er vier kunstwerken, afneembare muurschilderingen, door Hermanus Berserik geplaatst. Twee daarvan, de pop en het treintje, waren jarenlang te zien voor treinreizigers. Ook deze waren inmiddels aangetast door de tand des tijds, maar de kinderen van de kunstenaar hebben zich erover ontfermd en na restauratie worden deze ook weer teruggeplaatst.
Gerelateerd
Tags:
architect,
Braaksma & Roos,
Den Haag,
renovatie,
Rode Dorp