Informatie onder dak

Informatie onder dak

Door: Peter Visser | 04-11-2015

Informatiecentra zijn een belangrijke manier om kennis aan een groot publiek te laten zien. Omdat de informatie overal anders is, zijn de eisen die er aan gesteld worden ook telkens verschillend. Soms gaat het om een eenvoudig bouwwerk dat puur gericht is op het verstrekken van informatie, soms is het veel complexer met museale en archieffuncties. Een opvallend voorbeeld van dat laatste is het Huis van Hilde in Castricum naar ontwerp van Fons Verheijen (VVKH Architecten).

Het Archeologiecentrum van de provincie Noord-Holland, het Huis van Hilde, vervangt het vorige depot Mercurius in Wormer, dat te klein was, technisch niet van deze tijd en met weinig mogelijkheden om de archeologische vondsten aan het publiek te laten zien. In 2011 werd daarom besloten tot de bouw van een nieuw gebouw in Castricum. September 2013 startte de bouw en afgelopen januari werd het centrum geopend. Het is vernoemd naar Hilde, een vrouw uit de vierde eeuw na Christus die in Castricum is opgegraven. Gelegen langs de route van het station naar de duinen is het een opvallend gebouw met een 70 meter lange kap. Hiermee refereert architect Fons Verheijen aan vroeg middeleeuwse boerderijen in deze streek. Deze kap heeft grote overkragingen waardoor er in het gebouw veel glas kon worden toegepast zonder dat er direct zonlicht naar binnen komt. Verder is de gevel afgewerkt met natuursteen uit Marokko met fossiele pijlstaartinktvissen erin, een verwijzing naar de archeologische functie van het gebouw. Dezelfde natuursteen komt ook weer terug in het interieur.

Duinlandschap

Onder de kap is de hoofdingang te vinden, met balie en museumwinkel direct na de voordeur. Verder bevinden zich hier een ruimte voor tijdelijke exposities, kantoren, garderobe en toiletten. Een enorme trap, die ook als theater gebruikt kan worden, voert naar de eerste verdieping waar zich een kleinschalig restaurant met terras bevindt en een auditorium. Het eigenlijke archeologische depot ligt naast deze kap op de begane grond en is bedekt met een dikke laag duinlandschap. Deze laag draagt passief bij aan de vereiste klimatologische omstandigheden voor het collectiebeheer. Ook bedekt met het nieuwe duinlandschap is de vaste tentoonstellingsruimte waar vondsten sinds de vroege prehistorie (300.000 voor Christus) tot 1950 chronologisch te zien zijn. In de ronde ruimte staan de vondsten aan de buitenkant opgesteld, daarbinnen is een ring met figuren uit de betreffende periode, waaronder Hilde. In het midden staat een interactieve, multimediale voorstelling met extra toelichting op de geëxposeerde zaken. Het is de taak van de provincie(s) om het roerend erfgoed te beheren en te tonen aan de bevolking, met het Huis van Hilde is dit helemaal geslaagd. In de eerste tien weken na de opening kon het maar liefst 15.000 bezoekers verwelkomen. En het is mooi dat het enthousiasme over het gebouw eraf straalt bij de medewerkers, iedereen heeft wel iets moois te vertellen over het gebouw en de exposities.

Duurzaamheidscentrum Assen

Iets heel anders wordt het Duurzaamheidscentrum in Assen. Gelegen aan de rand van het Asserbos opent dit informatiecentrum in september van dit jaar zijn deuren. Het wordt een ontmoetingsplaats van diverse natuuren milieuorganisaties en iedereen die met duurzaamheid te maken heeft. Er komen ruimtes voor exposities en lesprogramma’s, kantoren en een restaurant. Duurzaamheid is ook een kernpunt van het ontwerp van 24H Architects door het gebouw te integreren in het omliggende landschap. Twee licht hellende groene daken, de ene een weiland voor dieren, de andere met thematische tuinen, komen samen bij de centrale zonnetoren. Deze toren is naast een herkenningspunt ook een uitkijkpunt én zorgt daarbij ook nog eens voor natuurlijke ventilatie. In ArchitectuurNL #05/2014 verschijnt een analyse van dit project.

Inspiratiecentrum Grevelingen

Het Grevelingenmeer is het grootste getijloze zoutwatermeer van Europa, maar daar gaat verandering in komen. Er komt een doorvoer tussen het meer en de Noordzee, waardoor er ook weer (gecontroleerd) eb en vloed zal komen middels een getijdencentrale in de Brouwersdam. Dit heeft de nodige gevolgen voor de flora en fauna in het gebied, waardoor de recreatieve en toeristische aantrekkingskracht zal vergroten. Natuur- en Recreatieschap De Grevelingen doet dit door middel van een aantal gebiedsontwikkelingen en projecten rond het meer. Onderdeel daarvan is het onlangs geopende inspiratiecentrum op de Brouwersdam, ontworpen door architect Paul de Ruiter. Het gebouw bestaat uit drie delen, twee lage gebouwen en een uitkijktoren. Er is gekozen voor duurzame en hernieuwbare materialen die sympathiseren met het landschap. De gevels zijn voorzien van riet, de daken zijn groen met inheemse vegetatie. Doel van het gebouw is om de veranderingen die hier gaan plaatsvinden te communiceren naar de bezoekers. Ze worden via exposities geïnformeerd over natuur, geschiedenis, cultuur en activiteiten in en om het Grevelingenmeer, de Noordzee en de eilanden. En natuurlijk is er een souvenirwinkel, worden er streekproducten verkocht en is er een lunchroom. Dat alles om bezoekers uit te nodigen om in het gebied te verblijven en terug te komen.

Bezoekerscentrum IJs en Es

Van een veel kleinere omvang is het informatiepaviljoen IJs en Es bij Mander (gemeente Tubbergen) dat vorig jaar is opgeleverd naar een ontwerp van Ten dAm Architecten. Het ligt in het dal van de Mosbeek en vertelt over de geschiedenis van dit Twentse landschap, vanaf de ijstijd tot heden. Het kleine paviljoen doet denken aan een schuur die door het ijs ooit scheef is geduwd. Dankzij de houten bekleding van wanden en dak gaat het gebouwtje moeiteloos op in het landschap. In vergelijking met het Huis van Hilde is de omvang bescheiden, maar je ziet dat er net zoveel liefde en aandacht aan is besteed.

Dit artikel is gepubliceerd in ArchitectuurNL nummer 4 van 2015.

Gerelateerd

Tags: , , , , , , , ,

    Schrijf een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.