Kaap Skil blijft mooi en licht

Kaap Skil blijft mooi en licht

Door: Peter Visser | 18-06-2014

In 2011 opende het nieuwe ingangsgebouw van het maritiem en juttersmuseum Kaap Skil op Texel zijn deuren. Het gebouw, ontworpen door Mecanoo en ingericht door Kossman.dejong, ziet er van een afstand gesloten uit maar blijkt erg transparant te zijn. Daglicht dringt ruimschoots en mooi getemperd door in het museum. Kaap Skil kreeg veel lof en won onder andere de Daylight Award 2012. Het museum is inmiddels drie jaar oud, hoe gaat het er mee?

In het juryrapport wordt het gebouw geprezen vanwege het op allerlei manieren spelen met daglicht en het contrast tussen dag- en kunstlicht, licht en donker. ‘De voorgevel van het museum is over de gehele lengte transparant, zodat een verbinding gelegd wordt tussen de straat, het museumgebouw en het buitenterrein van het museum. Het contrast tussen de twee werelden van het museum wordt versterkt door de beleving van het licht en de ruimte. In het souterrain worden bezoekers via projecties en gebalanceerde verlichting door de tentoonstelling geleid, waardoor de relatief lage ruimte intiem is en geheimen lijkt te verbergen. Op de eerste verdieping bepaalt het Hollandse licht dat via de zuidgevel binnenvalt de intensiteit van de belichting van de tentoongestelde voorwerpen. De ‘schatten van de zee’ die hier in glazen vitrines tentoongesteld worden boven een lichtblauwe vloer, lijken haast te zweven in de ruimte. De lichtbundels die door de dakramen naar binnen schijnen geven je het gevoel alsof je letterlijk onder water bent. Onder de hoge puntdaken ervaar je hier als bezoeker een royaal gevoel van overzicht en uitzicht op de omvangrijke collectie, het 1. Kaap Skil met wat extra informatie op de voorgevel. 2. Veel licht, maar niet te veel op de begane grond. 3. De verdieping is, ook op een stralende dag, niet overmatig licht en warm. museumterrein en het dorp Oudeschild’. Ook zelf was ik enthousiast: ‘Het nieuwe ingangsgebouw is een schitterende belevenis, zowel wat betreft architectuur als wat betreft inrichting’ (ArchitectuurNL #04/2012).

Onveranderd

Nu, ruim twee jaar na mijn eerste bezoek aan Kaap Skil, lijkt het of de tijd heeft stil gestaan. Binnen is er eigenlijk helemaal niets veranderd, hooguit is de onderzoeksruimte op de eerste verdieping wat voller met nieuwe opgedoken objecten. Bij het eerste bezoek was het een grijze, sombere dag, toch was het toen al een licht en haast zonnig gebouw, nu op een stralende dag is het eigenlijk niet anders, de houten lamellen, die 40 procent van de gevel bedekken, temperen de zon meer dan voldoende, extra zonwering is niet nodig. Ook aan de buitenzijde van het gebouw is weinig veranderd, alleen de voorgevel heeft een aantal toevoegingen gekregen. De subtiel in de gevel verwerkte naam van het museum bleek iets té subtiel, voor passanten was het niet altijd duidelijk dat hier een museum was. Een aantal bordjes op de gevel en een deel van een zeecontainer ervoor laten nu meer dan voorheen zien waarom het hier nu eigenlijk gaat. Mooi om te zien dat een gebouw, drie jaar na oplevering, nog steeds functioneert zoals architect en tentoonstellingsinrichter zich dat, samen met de opdrachtgever, hadden voorgesteld. En terecht dat het museum al diverse malen in de prijzen viel, het eindigde onder andere als tweede bij de Houtarchitectuurprijs 2012, won een Architizer A+ Award in de categorie musea, kreeg een eervolle vermelding bij de Luigi Micheletti Award en won Daylight Award 2012 in de categorie utiliteitsbouw. Tekst en fotografie Peter Visser [map]

Gerelateerd

Tags: , , , ,