Kinderdagverblijf Kidtopia, Amsterdam

Aan het plafond boven de eettafel hebben de leidsters van kinderdagverblijf Kidtopia een heleboel kleurige vlinders geplakt. Hedwig Heinsman en Hans Vermeulen van DUS Architecten vinden het wel mooi. Het past goed in de groep, waar de lambrisering uit een wolkenmotief bestaat. Over het interieurontwerp is grondig nagedacht, elk detail klopt, en het kan wel wat vlinders hebben.

Kidtopia is een kinderopvangcentrum in Amsterdam West met zowel kinderdagverblijf als buitenschoolse opvang. Als het aan de directie ligt, is het de eerste van een keten. In DUS Architecten herkende Kidtopia de geest van jonge ondernemers: inventief en open. Het is een jong bureau dat bij de meeste projecten werkt vanuit het gesprek met gebruikers en omwonenden, om zo tot een ‘sexy sociale architectuur’ te komen (zie ArchitectuurNL #04 2009). Voor Kidtopia ontwierp DUS Architecten een interieur dat helder en speels is, een interieur voor kinderen dat ook ouders moet aanspreken en waar de leidsters goed uit de voeten kunnen. Ze zochten de grenzen van de strikte regelgeving voor kinderopvang op om daarbinnen een eigen wereld te scheppen.

Hoogstedelijke context
De ruimte van Kidtopia bevindt zich op de begane grond van het hoogbouwcomplex De Piramides bij de Jan van Galenstraat. Bij de oplevering van het gebouw in 2006 is een stenig plein aangelegd met stalen bloembakken annex banken, een plein waar de kinderen ook gebruik van kunnen maken. Maar van een specifieke speelruimte is geen sprake: hekken zorgen voor een tijdelijk afgebakende plek als de kinderen buiten zijn, de rest van de tijd staan de hekken open en hangen er leerlingen van de nabijgelegen middelbare school rond. Kidtopia bevindt zich wat je noemt in een hoogstedelijke context.

Niveauverschillen
De binnenruimte kent grote verschillen in vloerniveau vanwege de parkeergarage die er deels onder ligt. Boven de inrit van de parkeergarage is de vrije vloerhoogte zelfs maar 1,68 meter, zodat het geen volwaardige groepsruimte kan zijn, terwijl de ruimte aan de straatzijde hoog genoeg was om er nog een kantoortje in te hangen.

DUS heeft de hoogteverschillen gebruikt om leven in de brouwerij te brengen. De ruimte met het lage plafond is een kinderdomein geworden dat ook als podium kan dienen. Een aanrecht in de diepliggende keuken is door een raam gescheiden van een speelkeuken in een hoger gelegen groepsruimte, zodat leidster en kind elkaar in de ogen kijken tijdens het afwassen. Trappen kunnen ook door de groepen gebruikt worden om op voor te lezen of als tribune.

Diagonaal
De grote greep in het ontwerp bestaat uit het leggen van een diagonaal door de ruimte van de voordeur naar de achterdeur. De diagonaal kruist een dwarsas die twee groepen met elkaar verbindt. In het centrum is een keukentje gemaakt met een bar – de keuken als huislijk hart van het kindercentrum. De muren rond de kruising zijn afgerond, wat ruimtelijk goed werkt.

Overal is een lambrisering van vinylbehang aangebracht van kleurrijke figuratieve patronen: bos, wolkendek, zee. In eerste instantie kwamen er ook konijnen, onderzeeërs en vogels in de patronen voor. Uiteindelijk zijn de vormen meer geabstraheerd zodat ze op meerdere manieren geïnterpreteerd kunnen worden. Bovendien hangen de wanden binnen de kortste keren vol met knutselwerkjes en briefjes – levendig wordt een interieur voor kinderopvang vanzelf. DUS Architecten heeft geprobeerd de levendigheid tot zijn recht te laten komen, zonder dat het ontaardt in rommel of chaos. Zelfs een stapel dozen vol luiers kan het beeld niet verstoren.

Spiekraampjes
Details maken van het interieur van Kidtopia opmerkelijk. Zo zijn onder twee trappen speelhuisjes gemaakt met een periscoop waardoor de kinderen naar buiten kunnen kijken. Naast sommige trappen zijn glijbaantjes gemaakt. De wanden zijn geperforeerd met kleine gekleurde ronde raampjes, waardoor kinderen stiekem naar buiten kunnen kijken en ouders ongezien hun kind nog even kunnen observeren. Het krappe budget vroeg in de uitvoering behoorlijk wat inventiviteit van de architecten en de opdrachtgevers. De spiekraampjes maakten de architecten eigenhandig van pvc pijp met gekleurd plexiglas. Soms moet je buiten de gebaande paden treden om het beeld dat je voor ogen had, te kunnen realiseren.

Gerelateerd

• Montessorischool Waalsdorp
• Een kilometer winkelplezier in Rotterdam
• Speelse S-wanden in kleurrijk kantoor
• Een kwestie van meer verbinden
• Vermeercentrum Delft
• Hergé-museum opent 2 juni