Sportpaviljoen Zestienhoven, Rotterdam

Sportpaviljoen Zestienhoven, Rotterdam

Project
Door: Redactie ArchitectuurNL | 26-01-2011

Projectgegevens

ProjectarchitectErik Moederscheim
Projectteam Ruud Moonen en Jelle Rinsema
OpdrachtgeverGemeente Rotterdam, Dienst Sport & Recreatie
Adviseur constructieIBT Bouwtechniek, Veenendaal
Adviseur installaties en bouwfysicaHaitsma, Bleiswijk
Adviseur bouwkostenBureau Bouwkunde, Rotterdam
HoofdaannemerBatenburg, Bergschenhoek
Start bouwSeptember 2008
OpleveringBegin 2010
Bruto vloeroppervlakte1410 m2
Bruto inhoud 5000 m3
Totale stichtingskosten€ 2.900.000 excl. btw
Bouwsom€ 2.200.000 incl. installaties (€ 300.000) excl. inrichting en BTW
Leverancier dakPolyned, Steenwijk
TekstStefan van Hoek
Foto’sRob ’t Hart

Geïnspireerd door de Allianz Arena in München, waarvan de gehele huid te verlichten is, ontwierpen architecten Erik Moederscheim en Ruud Moonen voor het nieuwe sportpaviljoen in Zestienhoven een bijzonder lichtgevend dak, dat aan vier zijden maar liefst 4,5 meter uitkraagt. De dakhelling is een architectonisch antwoord op de helling van de taluds, waarin de kleedruimtes zijn ondergebracht.

Aan de noordrand van Rotterdam ligt Sportcomplex Zestienhoven, pal tegen het grondgebied van vliegveld Rotterdam-The Hague Airport. Op het complex staat een paviljoen waar de twee voetbalclubs RCSV Zestienhoven en AVS-Germinal EDS Rotterdam domicilie houden. Kenmerkend voor het onderkomen is de tweedeling tussen de functionele ruimten op de onderste bouwlaag en de meer informele ruimten erboven.

Een ontwerpuitgangspunt dat architectenbureau MoederscheimMoonen Architects eerder al succesvol hanteerde voor een sportcomplex in het Limburgse Hoensbroek (zie BOUW 2 2007). Een andere tweedeling in het ontwerp te Rotterdam is de scheiding die is aangebracht tussen de voorzieningen van de zaterdagvoetbalclub Zestienhoven en de zondagclub AGE.

Gebouw op grastaluds
Opdrachtgever de dienst Sport en Recreatie van de gemeente Rotterdam wenste dat de nieuwbouw het karakter van een paviljoen zou krijgen. De architecten hebben dit bewerkstelligd door de begane grond, die 60 cm verdiept ligt, aan vier zijden in te bedden in grastaluds. Het gesloten karakter dat hiermee ontstaat, verhoogt de hufterproofheid van het gebouw. Kleedkamerramen sneuvelen bij verhitte emoties immers niet zelden. De bovenste etage kenmerkt zich juist door een hoge mate van openheid.

In de gevel bevindt zich veel glas van vloer tot plafond, afgewisseld door zwarte, verticale panelen van strekmetaal. Inpandig bevinden de kantines en bestuurskamers zich op het hoogste niveau. Eronder bevinden zich kleedkamers en bergingen achter de grastaluds.

Ligweide
De trappen naar de kantines zijn uitgevoerd in een grasgroene kleur om esthetische eenheid te bewerkstelligen. Aan de langszijde waar de meeste voetbalvelden liggen, loopt het talud vlakker af dan aan de overige drie zijden. Het gras dient hier als ligweide voor het publiek. De helling is dusdanig dat kijkers als in een stadion over elkaars hoofden heen een wedstrijd kunnen zien. Schuifpuien verbinden de kantines aan deze zijde met een terras. Deze langsfaçade bevat het hoogste percentage glas van de vier gevels.

Scheiding
De architecten hebben inpandig een vrij strikte scheiding aangebracht tussen de ruimtes van de twee voetbalclubs. Beide hebben op de verdieping een bestuurskamer, kantine en keuken. De algemene verkeersruimte met toiletten en lift staat ter beschikking van beide partijen. De twee helften van de verdieping liggen bijna geheel gespiegeld ten opzichte van elkaar. Met dit verschil dat de ontsluitingstrap van RCSV Zestienhoven zich aan de kopse kant en die van AGE zich aan de langszijde bevindt.

Science fiction
Hoogtepunt van het paviljoen, het dak, is ook in esthetische zin het hoogtepunt. De architecten lieten zich hierbij inspireren door de Allianz Arena in München, waarvan de gehele huid te verlichten is. In Zestienhoven kraagt het dak aan vier zijden liefst 4,5 meter uit over de gevel. De omhoog hellende uitkraging vormt een architectonisch antwoord op de aflopende taluds van het onderste niveau.

De uitkraging is opgebouwd uit een staalconstructie omkleed met wit membraan. De constructie bevat LED-verlichting, die ’s avonds de sociale veiligheid verhoogt. Een belangrijke wens van de gemeente Rotterdam; in de buurt van het gebouw liggen een aantal fietsroutes, die zonder verlichting ronduit unheimisch zijn. Net als bij het stadion in München lijkt er bij duisternis sprake van een geland ruimteschip uit een SF-film. Maar wel fictie die uiteindelijk concreet werd.

Grond op piepschuim
Overdag dient de uitkraging als luifel, die ervoor zorgt dat zonlicht wordt gefilterd en de kantines en bestuurskamers niet te zeer opwarmen. De taluds zijn eveneens een duurzame maatregel; met hun dikte verhogen zij de Rc-waarde. De grashellingen zijn opgebouwd uit grote, als bij een piramide bovenop elkaar aangebrachte EPS-blokken, waarop een relatief dunne laag grond is gestort. Alleen grond zou door het gewicht de taluds laten verzakken, omdat er in het gebied sprake is van slechte grondslag. Door het minimaal toevoegen van gewicht is de kans op deze zettingsverschillen geminimaliseerd.

     

Gerelateerd

Tags:

    Schrijf een reactie

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.