Het voormalige fabrieksgebouw Eiffel in Maastricht wordt na tien jaar leegstand herontwikkeld tot locatie van The Student Hotel, loftwoningen, kantoorruimten en andere publiekstoegankelijke functies. Van een gesloten industrieel complex verandert De Eiffel in een open en gastvrij hart van het nieuwe Sphinxkwartier. Braaksma & Roos Architectenbureau begeleidt het complexe cascoherstel van het gebouw en coördineert de herontwikkeling van het interieur.
Stoere uitstraling
Het Eiffelgebouw ligt centraal in het voormalige industriële Sphinxkwartier en de wijk Belvédère. De wijk krijgt een internationale uitstraling en kent qua architectuur een samenspel van stadsvernieuwing en erfgoed. Met de herontwikkeling wordt De Eiffel de belangrijke schakel tussen de ‘sjiek en sjoen’ binnenstad en het ‘sjore’ industriële Sphinxkwartier, dat een stoerdere en ruigere uitstraling zal hebben.
Het witte Eiffelgebouw is een icoon en blikvanger in Maastricht. Het ensemble van drie geschakelde gebouwen kwam tussen 1928 en 1941 tot stand en maakte tot 2006 deel uit van de sanitairfabriek Koninklijke Sphinx. De Eiffel was voor z’n tijd een vooruitstrevend gebouw, ontworpen volgens de modernste constructietechnieken met lange open vloeren om de productie van wasbakken en urinoirs optimaal te kunnen faciliteren. In 1996 werd De Eiffel aangewezen als rijksmonument.
Renovatie
In het ontwerp voor herontwikkeling is met alle betrokken partijen gezocht naar een goede balans tussen behoud van de bijzondere kwaliteiten en het duurzaam en economisch bruikbaar maken van het gebouw. Om De Eiffel toekomstbestendig te herbestemmen moet de vervallen gevel van het tochtige fabrieksgebouw grondig worden gerenoveerd en geïsoleerd. Aan de buitenzijde krijgt het pand dan ook een stevige isolatielaag. Om het iconische exterieur herkenbaar te houden wordt een speciaal voor dit gebouw ontwikkelde witte stuclaag aangebracht. Ook het kenmerkende Sphinx-logo zal na restauratie weer op het gebouw prijken.
Historie van de Eiffel
Binnen vertellen de kleurmarkeringen en lettercodes aan de wanden, plafonds en kolommen het verhaal van De Eiffel. Het patina en de gebruikssporen worden op een bijzondere manier gekoesterd – het nieuwe interieur zal dan ook een ruwe en onafgewerkte industriële uitstraling hebben. De ellenlange open fabrieksvloeren vormen de belangrijkste ruimtelijke kwaliteit van De Eiffel. Voor de nieuwe gebruiker The Student Hotel is het noodzakelijk om de ruimten voor een groot deel te verkavelen in 378 studentenkamers. In de openbaar toegankelijke ruimten op de begane grond en verdiepingen zullen bewoners en bezoekers de lange zichtlijnen in het gebouw nog optimaal kunnen beleven.
Vroeger was de plint van De Eiffel verbonden met de omliggende sanitair-ovens. Voor het nieuwe gebruik wordt de plint voorzien van hoge aluminium-glazen puien waardoor het gebouw een bijzondere transparantie naar de omgeving krijgt. Een publieke doorgang op de begane grond van De Eiffel faciliteert een sterke verbinding tussen de oude binnenstad en de nieuwe wijk. Op het dak van de Eiffel wordt een omvangrijke skybar gerealiseerd rond het monumentale waterbassin, met uitzicht over de stad.