ArchitectuurNL 01 2016 – pag. 47

ArchitectuurNL 01 2016 – pag. 47

Door: | 29-04-2021

erO cOmmy NIam vull aNdIat PercIl
INIt vel dIgNa alIquI eugue cONsed
tet, quat, ctetum Num zzrIt ut dIt,
velIs alIs NOstO et, vel dIPsusc

6. Sjoerd ter Borg, Het land binnen de muren
‘Ik heb onderzocht welke rol literatuur, fictie in het bijzonder, kan spelen bij
gebiedsontwikkeling. Daarvoor heb ik vijf schrijvers uitgenodigd voor een
writer in residency op het Marineterrein in Amsterdam, dat vanaf begin 2015
wordt herontwikkeld. De literaire verhalen heb ik vervolgens betrokken bij
de transformatieplannen van het Marineterrein. Literatuur maar ook andere
kunsten kunnen onzichtbare potenties en onmeetbare kwaliteiten van
een gebied blootleggen. Zo vestigde een verhaal dat zich afspeelde op de
daken van de bestaande marinegebouwen een onverwachte focus op deze
veelal ongebruikte plekken. Het onderzoek is gematerialiseerd in een boek
met de literaire verhalen en de website hetlandbinnendemuren.nl. Op deze
manier komen de architecten en stedenbouwers maar ook de toekomstige
gebruikers en wellicht hotelgasten in aanraking met mijn werk.’

8

7. Femke Herregraven, Infinite Capacity
‘Een van de metalen die op de London Metal Exchange wordt verhandeld
is aluminium. De winning van aluminium uit bauxiet is een tijdrovend
en kostbaar proces. Rond deze grondstofhandel wordt daardoor hevig
gespeculeerd, waarbij ook allerlei ondoorzichtige financiële constructies
worden bedacht. Zo heeft de zakenbank Morgan Stanley een grote
hoeveelheid van de aluminiumvoorraad opgekocht, zodat ze hiermee
de markt kunnen manipuleren. Dit aluminium ligt opgeslagen in grote
pakhuizen. Alleen al in Detroit staan 26 van zulke opslagloodsen. Een
virtuele geldstroom – namelijk derivatenhandel – krijgt zo een fysieke
manifestatie, nota bene in een stad die compleet bankroet is. De pakhuizen
staan ook nog eens aan de rafelranden van Detroit, in de armste buurten.
Deze krankzinnige paradox heb ik verbeeld met een serie films en foto’s van
deze pakhuizen. Als een fysieke verbeelding heb ik 26 aluminiumstaven –
vergelijkbaar met goudstaven – laten gieten waarin de namen en locaties
van deze pakhuizen in Detroit staan gegraveerd.’
8. Hozan Zangana, Shaping by Intuition
‘Tijdens het ontwerpproces doe ik mijn hoofd op slot en laat ik mijn handen
het werk doen. Vandaar de naam van deze collectie, Shaping by Intuition.
Bij de intuïtieve vormen heb ik mij laten inspireren dor Kufi, een Koerdische
kalligrafie uit de 7de eeuw. De kijker moet een moment van verstilling
ervaren bij mijn werk. Het moet een ontsnapping zijn uit de alledaagse
hectiek. Hoewel mijn werk helemaal perfect moet zijn, moet ik tegelijkertijd
ook durven los laten. Zo heb ik schalen gemaakt waarvan de knoesten in
het hout zorgen voor gaten in de rand. Deze materiaalexperimenten heb ik
steeds verder doorgevoerd. Een bank van hout van de Zaanse Schans dat
vijf jaar onder water heeft gelegen, heb ik gespoten met zestien lagen Oost-
Indische inkt. Een kruk is van perenhout is bewerkt met azijn en staalwol
voor een egaal oppervlak.’

weinig ruimte laten. Aan de andere kant geldt dat het opbouwen van een
onderscheidende architectuurpraktijk tijd kost, misschien wel meer tijd
dan binnen andere disciplines het geval is.’

Onderzoekende ontwerpers
Opvallend is dat bijna alle 36 deelnemers een onderzoekende
methodiek hebben. Dat is deels een gevolg van de voorkeuren van
de negenkoppige onderzoekscommissie, met leden die zelf ook
onderzoekende ontwerpers zijn, zoals landschapsarchitect Ronald
Rietveld van RAAAF en architect Anne Holtrop. ‘Onderzoek is nu eenmaal
een wezenskenmerk van het Nederlandse ontwerpveld’, concludeert Van
Sintfiet. Daarnaast wordt bij de selectie ook rekening gehouden met de
maatschappelijke relevantie. ‘Een selectiecriterium dat in de toekomst
wellicht nog zwaarder zal wegen. Het vakgebied van ontwerper verandert
voortdurend, logisch dat de subsidieverstrekking dat ook doet.’

47 ArchitectuurNLTekst Jeroen Junte

42-43-44-45-46-47_platform.indd 47 01-02-16 15:52

Gerelateerd