Zorg en onderwijs
in Boomblad
Het Integraal KinderzorgCentrum (IKC) Máximaal clustert
reguliere kinderopvang, voorzieningen voor dagbesteding,
zorg en onderwijs voor kinderen van 0 tot en met 20 jaar
met een geestelijke beperking. Hiermee is Máximaal het
eerste zorgcentrum in Rotterdam waarbinnen dermate
veel functies zijn gecombineerd. Architect Simone Drost
maakte het ontwerp voor het gebouw in de vorm van een
boomblad.
Voorafgaand aan het bouwproject passeerden
diverse locaties de revue. Uiteindelijk werd
gekozen voor de groene omgeving vaan de
Aleyda van Raephorstlaan in de deelgemeente
Hillegersberg-Schiebroek. De kavel is rijkelijk
voorzien van lover en biedt een rustige
omgeving, waar de kinderen verbinding voelen
met de natuur. ‘De jeugd die zijn dagen in
Máximaal doorbrengt, is erg prikkelgevoelig,’
vertelt architect Simone Drost. ‘Daarom was
het van belang het centrum in een prikkelluwe
omgeving te situeren.’
Boomblad
Eerst is renovatie van en eventuele bijbouw
aan een oud schoolgebouw op deze locatie
stond overwogen, maar dit werd onhaalbaar
beschouwd. Daarom vond er voorafgaand aan
de bouw van Máximaal sloop plaats. Dit bood
Drost de gelegenheid geheel naar eigen inzicht
een nieuw onderkomen te ontwerpen. Het
gebouw bestaat uit drie vleugels rond een hart.
De plattgerond doet denken aan een drielobbig
boomblad. Drost: ‘De verkeersgebieden van
de vleugels vormen als het ware de nerven van
de bladeren. Met dien verstande dat nerven
in werkelijkheid een einde hebben aan de
uiteinden van boombladeren. Hier hebben we
ervoor gekozen de verkeersroute rondom een
binnengebied te laten lopen, zodat mensen
vanzelf weer bij de entree uitkomen.’
Kleur en vorm ter oriëntatie
De voorzieningen voor de jongste kinderen
bevinden zich op de begane grond, daar sieren
lichtgroene en lichtgele kleurelementen met
rondingen de binnenwanden. Op de verdieping
met ruimten voor de oudere jeugd zijn vormen
met rechte lijnen en scherpe hoeken toegepast
in lichtpaarse en lichtblauwe tinten. Zo is er
voor kinderen en personeel een eenvoudige
routing aangebracht. Ogenschijnlijk zijn de
wanden en plafonds zijn uitgevoerd in een
uniform witte kleur, in werkelijkheid is er sprake
van liefst twaalf verschillende tinten wit, om de
juiste sfeer te creëren voor de kinderen.
Constructie als handvatten
De constructieve kolommen zijn doelbewust
niet weggewerkt in de wanden, maar in het
zicht gelaten. ‘Dat is een meer functionele dan
esthetische oplossing. Kinderen kunnen zich
daardoor oriënteren,’ verklaart Simone Drost.
Door te voelen waar de pilaren staan, weten de
kinderen waar ze zich bevinden. Hoewel haar
uitleg in eerste instantie wellicht theoretisch
aandoet, blijkt tijdens de rondleiding door
Máximaal onmiddellijk haar gelijk: een kindje
weet haar weg te vinden door zich van pilaar na
pilaar voort te bewegen. De kolommen staan
in een rechte lijn, maar doordat de wanden
allemaal krommingen hebben, ontstaat de
indruk dat de pilaren niet recht achter elkaar
staan. De gekromde binnenwanden dienen
ook als hulpmiddel voor de kinderen om zich
te oriënteren. Door zich op gevoel langs de
wanden voort te bewegen, weten zij waar ze
zich bevinden.
Kleurwerking
Aan de buitenzijde valt Máximaal op door de
kleurrijke gevelbekleding in verticale stroken
verduurzaamd Douglas sparrenhout. De houten
latten verwijzen door hun schaal en kleur naar
de functies die zich achter de gevel bevinden.
De meeste zijn grijsgroen getint, refererend
aan de boomstammen op het terrein. Deze
groengrijze kleur wordt afgewisseld door rode,
oranje, lichtgroene en gele planken of balken
die daarmee een reliëf vormen.
Daar waar gekleurde balken voor de
groengrijze gevelvlakken uitsteken, ontstaat
het optische effect dat schuin langs de gevel
kijkend deze geheel rood of geel lijkt, terwijl
Parel
27 ArchitectuurNL
26-27-28-29_maximaal.indd 27 23-01-17 09:15
