ArchitectuurNL 01 2018 - pag. 55

Mini-architectuur
Het zijn veelbelovende dertigers binnen de creatieve wereld. Gedreven, talentvol,

eigenzinnig en ambitieus. Ze kiezen een eigen pad, experimenteren en zoeken

samenwerkingen. Deel 28 van een serie: De Intuïtiefabriek van Eefiene Bolhuis (1985)

en Eva Gevaert (1986). Een ‘fabriek’ die producten produceert met een groot gevoel voor

verhoudingen, vormen, esthetiek, kleur, detail en afwerking.

De Intuïtiefabriek bestaat uit een dubbel
souterraingedeelte aan het Amsterdamse
Iepenplein. Het is enerzijds inderdaad een
fabriekje waar Eefiene Bolhuis en Eva Gevaert
hun eigen porselein vervaardigen. Er staat een
kiln (oven), emmers met pigmenten en klei, nog
ongeglazuurde en ongebakken espressokopjes
en een serie kleurrijke eieren in blauw, perzik-
en okertinten, die bij nader inzien zoutvaatjes
blijken te zijn. In de belendende ruimte is de
studio gevestigd waar onder andere ideeën
worden bedacht en uitgewerkt, en waar een
groot aantal van de designproducten zijn
uitgestald.
De Intuïtiefabriek lijkt op volle toeren te
draaien. Het collectief werkt aan zeker tien
opdrachten tegelijk en is zichtbaar aanwezig in
de designwereld. De ontwerpers werken voor
labels en galeries in binnen- en buitenland,
ze exposeren met regelmaat, staan op
(internationale) beurzen, werken in opdracht
van particulieren en designlabels en ze initiëren
minstens één eigen onderzoekend project
per jaar in alle creatieve vrijheid en zonder
concessies of deadline.

Idealisme en creativiteit
Maar het is ook hard werken om een redelijk
inkomen te vergaren, ondervindt Eefiene
Bolhuis. Samen met Eva Gevaert, Amba Molly
en Carolina Wilcke (de laatste twee begonnen
later voor zichzelf), startten de ontwerpers
De Intuïtiefabriek na hun afstuderen aan de
Design Academie Eindhoven in 2009. Ze
zijn van dezelfde lichting als onder andere
de even getalenteerde Dirk Vander Kooij en
David Derksen die ook midden in de crisis
afstudeerden. ‘Er was geen werk, geen geld
en je moest een lange adem hebben om te

overleven’, vertelt Bolhuis. Dat heeft ook z’n
voordelen: ‘Wij zijn geen ontwerpers die snel bij
de pakken neerzitten, we zijn ondernemend en
ontwerpen niet voor het grote geld maar meer
uit idealisme en creativiteit.’
Met de mogelijkheid om meteen na hun
examen te exposeren op DMY International
Design Festival Berlin, genereerden ze in
een klap veel aandacht. Ze lieten toen al hun
handschrift zien met verhalende ontwerpen
waarin verschillende materialen worden
gecombineerd. Het resulteerde in hun eerste
project Excavations in 2011. Dit kabinet
staat nog steeds als een huis. ‘Glas biedt
gelaagdheid, het hout zorgt voor een extra
laag erachter. De materialen versterken elkaar
omdat keramiek net als hout leeft, terwijl glas
hard is.’
De Intuïtiefabriek lanceerde een aantal
nieuwe producten, zoals een combinatie van
architectonische bogen die doen denken aan
delen van een Romaanse kathedraal maar
dan uitgevoerd in verschillende kleuren beton
en fungerend als schalen, uitgebracht bij
designlabel New Duivendrecht.
Tussendoor is er altijd ruimte om in
hun porseleinfabriekje gestaag kleine
hoeveelheden producten te vervaardigen
zoals Tri (combinatie van schaaltje, kommetje
en deksel/schaaltje), Fête (drie verschillende
gebakbordjes), Ei (zoutvaatje), Flock (kleurige
schaaltjes), en ook de langstlopende en best
verkochte Sum-espressokopjes en -mokken
vinden nog altijd een weg naar restaurants,
koffietentjes en huiskamers.

Restmateriaal
Ook in het restmateriaal – kruimels gekleurd
klei – zien de ontwerpers potentie; zo

proberen ze niet alleen de hoeveelheid afval
te beperken, maar experimenten met het
hergebruik van de kleiresten leveren ook
prachtige kleurrijke nieuwe producten op.
Wanneer ze zo’n tweehonderd kilo restklei
hebben verzameld wordt het interessant: ‘Het
mooie van kleinschalig werken met porselein
is dat je zowel de klei als het glazuur kunt
kleuren, iets wat in de industrie zelden gebeurt’,
zegt Bolhuis.
Vanwege de grote hoeveelheid gebruikte
kleuren is het restmateriaal ook bijzonder
kleurrijk. En dat niet alleen. Door de manier van
produceren blijft het afval als ‘vlokjes’ tegen
elkaar aan kleven, zonder dat het echt versmelt.
Zo lijken de tijdens de Milaan Design Week
2017 gepresenteerde, maar nog tot eindproduct
door te ontwikkelen bordjes, schaaltjes en
kopjes uit de ‘Flock’-serie op pointillistische
schilderijen.

Minimalistische mini-architectuur
Ondanks dat De Intuïtiefabriek uiteenlopende
producten vervaardigt – van badspeelgoed
tot meubel – blijft het handschrift herkenbaar.
Het werk van de twee ontwerpers kan goed
omschreven worden als minimalistische en
esthetische mini-architectuur. Ze spelen met
verhoudingen, vormen en vlakverdelingen.
De composities zijn vaak helder, strak, stoer
èn elegant tegelijk, en altijd in evenwicht. Ook
bezitten de ontwerpers een verfijnd gevoel
voor kleur en oog voor detail. In het handwerk
schuilt een perfecte afwerking waarbij soms
de mooie gladde kant aan de binnenzijde zit
en de ruwere, matte buitenkant zorgt voor een
tactiel gevoel. Daarnaast combineren ze graag
uiteenlopende materialen als hout of porselein
met bijvoorbeeld glas en zijn de onderdelen