Renzo Piano is een grote naam in de architectuurwereld.
Om dan een gebouw rond de creatie van ‘de meester’ te
plooien, daar is moed voor nodig. David Spierings, associate
architect bij V8 architects, zegt dat toen zij de uitbreiding
van de KPN Toren op de Rotterdamse Wilhelminapier als
opdracht kregen, één ding helder was: het mocht beslist
geen Pianocloon worden! V8 maakte er een transparant
terminalgebouw in glas en staal met respect voor Piano.
‘Ik denk dat we in onze opzet geslaagd zijn en dat de uitbreiding van de KPN-toren met alle respect
voor het ontwerp van Renzo Piano tot stand gekomen is’, zegt associate architect David Spierings.
Als je erop afloopt, lijkt het of de plintbebouwing er altijd al stond, zo heeft de architect het ook
bedoeld.
De bakstenen kern liet V8 als kenmerkend architectonisch element van het bestaande KPN-kantoor
bewust staan. ‘De rest van ons ontwerp flirt als het ware met de schuine stalen kolom waarop
de gevel afsteunt. Je kunt dan ook goed zien dat beide gebouwen in twee verschillende tijden
gemaakt zijn maar toch harmonieus op elkaar aansluiten. Door de materiaalkeuzes die we maakten,
zie je goed wat van Piano en wat van ons is.’
Piano enthousiast
Spierings vertelt dat Renzo Piano direct enthousiast was over het ontwerp van V8. Wat hem vooral
aanstond, was dat de plintbebouwing nu eindelijk gerealiseerd is. De plint heeft nu een publieke
functie als aanjager van de rest van de Wilhelminapier. ‘In het oorspronkelijke ontwerp van Piano
was die publieke plint ook bedacht, maar dat volume is destijds wegbezuinigd’, weet Spierings. ‘Die
onfortuinlijke beslissing maakte van de kop van de pier een saai kaal plein. Het leven begon pas in
de verte bij Hotel New York. Door die plintbebouwing alsnog te realiseren met de oorspronkelijke
aanjaagfunctie, er zit onder meer een restaurant in de plint, stemde Piano ruimhartig in met ons
ontwerp.’
Ingewikkelde klus
Een bibliotheek is onderdeel van de uitbreiding. Bouwtechnisch gezien was dat volgens Spierings
een ingewikkelde klus. De vloer kon de belasting van de trap en de kast die V8 voor de ruimte
bedacht niet aan. Dit probleem is opgelost met een staalconstructie die de krachten afdraagt naar
de kern en de dragende achterwand van het gebouw.
‘Door deze staalconstructie hangen de eiken trap en de kast als het ware in het gebouw. De
bibliotheek zelf is ontstaan vanuit het idee dat niet iedereen er zijn eigen archiefkast op gaat
nahouden, maar dat alle informatie die het bewaren waard is, onderdak vindt in een centrale
V8 ontmoet
Renzo Piano
SymbioSe
11 ArchitectuurNLTekst Peter de Winter Fotografie Jeroen Musch en Ossip van Duivenbode
Situatie voor uitbreiding
10-11-12-13_kpnwilhelminapier.indd 11 21-01-19 16:10
