ArchitectuurNL 01 2019 – pag. 48

ArchitectuurNL 01 2019 – pag. 48

Door: | 29-04-2021

Onconventioneel
& praktisch

Het zijn veelbelovende dertigers binnen de creatieve

wereld. Gedreven, talentvol, eigenzinnig en ambitieus.

Ze kiezen een eigen pad, experimenteren en zoeken de

samenwerking op. Deel 36 van een serie: Isabel Quiroga

(1978) die een verrassende en onconventionele visie heeft

op multifunctionele ontwerpen.

Bij Isabel Quiroga past het weglaten van
materiaal: een gat en een zaagsnede zijn
kenmerkende terugkerende elementen. Ze
past die toe op verschillende manieren in haar
multifunctionele ontwerpen. In zo’n gat van
een houten bureautje past bijvoorbeeld een
koperen bureaulamp en in de zaagsnede een
standaard voor de smartphone. Zo raakt de
schaar niet kwijt en rolt plakband niet weg.

Assembleren
Multifunctioneel betekent in het fantasierijke
brein van Quiroga niet alleen praktisch maar
vooral onconventioneel, verrassend en
origineel. De verschillende functies komen
vaak tot stand tijdens het met de hand
vervaardigen van een ontwerp waarvan
de losse onderdelen helder en simpel van
vorm zijn. Haar momenteel in Kazerne in
Eindhoven gepresenteerde statafel Treetable
die onderdeel is van de expositie ‘Ongoing
Dialogue – New Design by Old Friends’, zat
echter al jaren in haar hoofd. Het ontwerp
bestaat uit drie ronde, beweegbare tafelbladen
op vertakte poten van gepoedercoat staal
en vervaardigd in drie materialen: essenhout,
eikenhout en acrylsteen (Hi-Macs). Eén
zo’n tafelblad kreeg een gat en daarin past
eigenlijk heel goed een vaas, dacht ze tijdens
het proces. De mondgeblazen tubevormige
vaas voor enkele bloemen liet ze in Tsjechië
vervaardigen; het gekleurde glas past mooi

bij het warme hout. Het andere tafelblad is
voorzien van een ronde handspiegel. En
het derde blad heeft enkele kleine gaatjes
als pennen- en potlodenhouders en een
zaagsnede voor andere accessoires. Ze
doet het met passie, dat assembleren van
verschillende ontwerpen, materialen en functies
totdat er een juiste balans is. ‘Vormgeven
is voor mij een puzzel. Ik voeg iets toe, haal
iets weg, tot er een evenwicht is tussen het
functionele en de schoonheid.’

Historische referenties
Elk zorgvuldig afgewerkt ontwerp heeft
een eigen karakter, dat soms een knipoog
meekrijgt, en vaak een verwijzing naar een
historische gebeurtenis. Haar studio annex
werkplek bevindt zich in broedplaats HW10 in
Amsterdam waar onder andere ook ontwerpers
Frederike Top en Babette Porcelijn werken. Het
hangt vol keurig gerangschikt gereedschap,
er staan kleine machines, stukken hout en Hi-
Macs. Midden in de ruimte staat Low Lands.
De mobiele werkplek met de kenmerken van
een kruiwagen en een secretaire is tevens een
knipoog naar de flexwerkende mens, iets dat
toentertijd in 2012, net in opkomst was.
‘Misschien is dit wel mijn beste werk’ zegt
Quiroga, ‘omdat het gaat over mijn twee
grootste passies: ontwerpen en geschiedenis.’
De meerwaarde zit in de gelaagdheid, het
verhaal over een deel van de Nederlandse

geschiedenis: de stichter van ons vaderland
Prins Willem van Oranje. Hij was net als
Quiroga van oorsprong een Duitser. De
ontwerper combineerde een moderne versie
van de zestiende-eeuwse kruiwagen met
een ouderwetse secretaire. De lengte van
het bureau is exact 1,533 meter en refereert
aan het geboortejaar van deze prins met lef.
Het mobiele karakter van het meubel verwijst
voorts naar zijn turbulente leven waarin Willem
constant op de vlucht was.
Stapelen of arrangeren van vaak simpele
vormen die samen iets bijzonders vormen, gaat
Quiroga ook goed af. Haar Back-to-Basic desk,
een essenhouten blad op een blauw stalen
frame, is geïnspireerd op de Back-to-Basic
lamp. Het geheel oogt als een stad met mini-
architectuur. De geïntegreerde maar wel
individueel verplaatsbare lamp, een plek voor
Post-its, een magnetisch paperclipbakje en
koperen accessoires vormen samen een stad.

Architectonisch meubelmaker
Haar ontwerpen zijn eigenlijk een reflectie en
een combinatie van haar twee opleidingen. Na
haar opleiding tot meubelmaker in Duitsland,
studeerde ze architectonische vormgeving
aan de AKI Enschede. Ze zat in het jaar
met ontwerpers als Daan Roosegaarde en
studeerde er in 2005 af. ‘Er ging een wereld
voor mij open. Een fantastische tijd’, noemt ze
het. Ze wilde aanvankelijk voor een bureau

Design

48ArchitectuurNL

48-49-50_design.indd 48 21-01-19 14:45

Gerelateerd