De schoonheid van
(rest)materiaal
Het zijn veelbelovende dertigers binnen de creatieve
wereld. Gedreven, talentvol, eigenzinnig en ambitieus.
Ze kiezen een eigen pad, experimenteren en zoeken de
samenwerking. Deel 37 van een serie: Simone Post (1990)
over samenwerken met de industrie, de voorliefde voor
kleur en textiel en de schoonheid van materialen.
Je lijkt jezelf telkens opnieuw te verbazen
over het feit dat Simone Post pas vier jaar
geleden afstudeerde aan de Design Academie
Eindhoven. Vanuit haar studio in Rotterdam
profileert ze zich als een gedreven ontwerper
die graag samenwerkt met bedrijven. En die
weten haar steeds makkelijker te vinden,
zeker als ze met actuele vragen zitten over
het verwerken van restmaterialen tot nieuwe
producten.
Sneakers
Daar oplossingen voor vinden, is goed aan Post
besteed. Adidas vroeg haar recentelijk voor hun
winkels een tapijt te ontwerpen, zoals ze voor
Vlisco had gedaan uit reststoffen. De eerste
prototypes van afgedragen en ingezamelde
geshredderde sneakers voor de winkels van
het sportmerk, liggen al op de vloer van de
Adidas store aan de Champs Elysées in Parijs.
Een lastige klus, weet de ontwerper, omdat
sportschoenen bestaan uit veel verschillende
materialen. Post werkte samen met het Duitse
bedrijf I:CO dat wereldwijd oude kleding en
schoenen inzamelt en sportschoenen vooral
recyclet tot rubberen pallets. Post vroeg
het bedrijf de witte en zwarte materialen te
scheiden zodat ze grafische patronen kon
maken. ‘Ik probeer altijd te zoeken naar de
unieke aspecten van een materiaal, naar de
kwaliteit en schoonheid. Ik zou bijvoorbeeld
nooit een expliciet kleed maken waaraan je ziet
dat het oude PET-flesdoppen of afgedankte
schoenen zijn, want dan blijft het afval. Ik
verwerk het materiaal zodanig dat een nieuwe
schoonheid, een extra waarde ontstaat.’
Van veraf zie je de grafische zwart-witte
patronen, refererend aan de iconische
strepen van het merk, maar van dichtbij
ontdek je alle mogelijke kleurgradaties die in
een sportschoen zitten, alsof het kleed een
pointillistisch schilderij is. Die gelaagdheid is
kenmerkend voor haar ontwerpen.
Wisselwerking
‘Ik vind het fijn dat bedrijven mijn interesses
herkennen en delen en me weten te vinden’,
zegt ze. Dat geldt voor grotere, internationale
bedrijven als ECO-oh!, Vlisco, en Adidas, maar
evengoed voor de gemeente Rotterdam. Post
toont aan dat ze op een vrij pragmatische manier
prachtige producten kan realiseren met de
materialen die voorhanden zijn. ‘Ik probeer die
bedrijven met andere ogen te laten kijken, hen
tot innovaties aan te zetten en de grenzen op te
zoeken. En als ontwerper kun je gebruik maken
van hun technieken en materialen, iets waar je
anders niet zo snel beschikking over krijgt.’
Haar werk gaat veelal over hergebruik,
duurzaamheid, herkomst en cultureel erfgoed.
Post is nieuwgierig naar het potentieel van
materialen en (traditionele) technieken, naar
het proces, experiment en research. Ondanks
dat ze ook met reststoffen als plastic en
MDF werkt, komt haar voorliefde voor textiel
tot uiting in haar eindproducten die een
gemeenschappelijke tactiliteit bezitten en die
vaker leiden tot tapijten en kleden.
Afrika
Voor Vlisco, dat in Helmond high-end wax-
en batikstoffen produceert voor de West-
Afrikaanse markt, maakte ze niet alleen
tapijten maar ook af en toe dessins. Toen ze
deze winter in Ivoorkust was zag ze op straat
vrouwen in de mooiste kleurrijke patronen. ‘Ik
wist hoe groot en belangrijk Vlisco daar is, maar
het is toch heel onwerkelijk om daar meerdere
mensen op straat tegen te komen die jouw
tekening dragen, en helemaal tof is het om
te zien hoe iedereen er een eigen outfit mee
creëert,’ vertelt Post.
Ze was daar voor een researchproject naar
de kledingindustrie waar ze nog niet veel
over kan vertellen, behalve dat het gaat over
een van haar fascinaties: de stortvloed aan
tweedehands kleding die op de Afrikaanse
markt wordt gegooid en daarmee de lokale
markt ontwricht.
Nog een nieuwe stap is Sinuous, een eerste
collectie kleden voor Kvadrat, en een van
de weinige producten die een uitzondering
vormen op hergebruik. Maar dat de kleden van
100% wol en de vezels dus te recyclen zijn,
en het product een leven lang meegaat, zijn
belangrijke elementen.
DESIGN
53 ArchitectuurNL
52-53-54-55_design.indd 53 27-03-19 16:24
