ArchitectuurNL 04 2016 – pag. 18

ArchitectuurNL 04 2016 – pag. 18

Door: | 29-04-2021

5

waarschijnlijk niet op, maar het is op en top
een technisch ontwerp, zegt Verheul. ‘De
bomen zijn geplant op de kolommen van de
parkeergarage eronder. Daar is zwaardere
belasting mogelijk. Op de liggers tussen die
pilaren hebben we dijkjes van grond gemaakt,
daar staan planten en heesters. En op de platen
daar tussen ligt gras. Het ontwerp van de tuin
is helemaal gebaseerd op de onderliggende
constructie.’

Compacter bouwen
De daktuin die Jeanne Dekkers ontwierp
voor het Kellebeekcollege in Roosendaal,
zat nog niet in het eerste ontwerp dat ze ooit
maakte, vertelt de architect. ‘Op een gegeven
moment is besloten om compacter te bouwen.
Vanuit energieverbruik gezien ook beter
natuurlijk. Omdat het schoolplein ook kleiner
werd, ontstond de gedachte: kunnen we het
dak dan niet gaan gebruiken? Dat leverde
meteen de mogelijkheid om een waterbuffer te
maken.’ De tuin kreeg dit jaar de tweede prijs
bij de verkiezing voor ‘het dak van het jaar’
(uitgeschreven door vakblad Roofs, het dak van
Arnhem CS won).
Iedereen is enthousiast, hoort Dekkers van
de gebruikers. Onderhoud van de tuin zit in
het lesprogramma verwerkt, er liggen houten
vlonders, er zijn zitelementen en veel planten
en kruiden. Onder de vlonders ligt een mengsel
van schelpen en zand, dat is de waterbuffer.
Daktuinen zijn een grote trend, constateert
Dekkers, en zelf is ze een fan. ‘Als je van
bovenaf een stad bekijkt, zie je al veel groene
daken maar er kan nog zoveel meer. De
bewustwording neemt natuurlijk ook toe. Dat
je van alles met die daken kunt: moestuinen
aanleggen, maar ook op het gebied van
energiebesparing. Opdrachtgevers scoren
tegenwoordig ook liever punten met een
energiearm pand dan met een dikke BMW.’
Gebouwen worden blijer van een daktuin, vindt
Dekkers. ‘Het ziet er zo veel leuker uit. Vroeger
tekende je al fantaserend een boom op een
dak, maar als je nu goed kijkt, zie je dat het ook
echt zo is. Die droom is realiteit geworden.’

Waterbuffering
De aanleg van daktuinen wordt natuurlijk
gestimuleerd door bijvoorbeeld een stad
als Amsterdam, die ontwikkelaars verplicht
om waterbuffering te regelen op een dak.
Projectontwikkelaar Provast, gaat op de Zuidas
de ‘Twin Towers’ herontwikkelen in opdracht
van eigenaar Commerz Real. ‘Daar komen een

hotel, kantoren en een parkeergarage. Op het
dak van de garage laten we een corporate
garden van een paar duizend vierkante meter
aanleggen. Voor de verplichte opvang van
regenwater, maar het wordt ook een groen
park waar iedereen overdag van kan genieten.’
Na 19.00 uur is de tuin alleen toegankelijk
voor hotelgasten. Er komt een koffiebar op de
begane grond, dat betekent dat er na 17.00 uur
nog steeds reuring is. ‘Daarmee onderscheid je
je op de Zuidas en voeg je waarde toe aan die
plek.’
Hoeveel euro’s dat per vierkante meter dan
concreet waard is, dat ‘valt in deze markt
niet te kwantificeren’, zegt de woordvoerder

van Provast. ‘Bedrijven besteden steeds
meer aandacht aan de gezondheid van hun
medewerkers, duurzaamheid telt serieus mee
in de keuze voor een kantoorpand. Ik ben
ervan overtuigd dat zo’n kantoor met een grote
tuin daarom beter verhuurbaar is en dús ook
aantrekkelijker voor beleggers.’

6

18ArchitectuurNL Tekst Anka van Voorthuijsen

14-15-16-17-18-19_daktuinen.indd 18 23-08-16 08:19

Gerelateerd