onderzoek wat nu een goed casco interieur voor een kunstacademie
is. Daarmee gaan we vervolgens een vloerplan maken. In plaats van mij
te voegen naar de bestaande structuur van de betonnen kolommen ga
ik er juist radicaal tegenin. Het is contextafhankelijke architectuur. Mijn
ontwerp hangt af van wat er al is. Dan kan er middenin een ruimte opeens
een grote kolom staan, die een ruimte heel specifiek maakt en daarmee
een eigen kwaliteit geeft.’
Omgevingsarticulaties
Dit onderzoek naar ‘context-afhankelijke architectuur’ was ook haar
afstudeerwerk aan de aan de Academie van Bouwkunst in Amsterdam
in 2013. ‘Hoe kan een gebouw zich letterlijk voegen naar de fysieke
context, dat heb ik onderzocht. Hoe vaak en hard waait het er? Welke
kleuren voeren de boventoon? Welke bestaande patronen domineren?
Deze ervaring van een specifieke plek werden het uitgangspunt van
het ontwerp’ Haar afstudeerwerk Omgevingsarticulaties (genomineerd
voor de Archiprix) was een ontwerpend onderzoek naar woningbouw op
plekken in de stad waar dat niet voor de hand ligt. De ervaringen die ze
opdeed gedurende haar periode in de Japanse hoofdstad Tokyo vormde
de aanleiding voor deze experimentele stedenbouw. ‘De grondwaarde
is zo hoog dat de grond steeds verder versnipperd raakt. De Japanse
overheid heeft allerlei regelgeving bedacht om de eenheid van de stad
te bewaren. Zo mag je meer bouwen als je ook meer terugdoet voor
de stad, bijvoorbeeld door een stukje openbare ruimte maken. Dat zou
ook een uitkomst kunnen zijn voor Amsterdam, waar het ook lastig is om
nieuwbouw te realiseren.’
In Amsterdam verkende Dessing de nieuwbouwpotentie van drie
onconventionele locaties. Het Zeeburgereiland is een smalle landstrook
vol leegstaande kantoren en loodsen, ingeklemd tussen twee kanalen.
‘Door gebruik te maken van de aanwezige fundering (een van de duurste
kostenposten van een huis) en door hele kleine kavels op de aanwezige
structuren te projecteren, wordt het mogelijk om heel goedkope huizen
aan te bieden. Ik heb alternatieve regels bedacht, waarbij de bewoners
gedwongen zijn om rekening met elkaar te houden. Dat resulteert in
kleine huizen die op een slimme manier met elkaar zijn verweven.’ Het
meest omstreden was een bebouwingsplan voor het Rembrandtpark.
3 4
1-2. Sandberg Instituut. De Gerrit Rietveld Academie en het Sandberg
Instituut gaan zich in een nieuw gebouw huisvesten. Voor het Sandberg
instituut, een kunstopleiding met verschillende Masterprogramma’s, heeft
Anne Dessing een ontwerp gemaakt in samenwerking met architect Arjen
Aarnoudse. Het ontwerp introduceert schone, publieke ruimtes, zoals
een forse, gezamenlijke keuken en een vuilwaterplek om kwasten af te
spoelen. Deze ruimtes zijn elk op een specifieke manier gematerialiseerd.
Gezamenlijk vormen deze ruimtes de daartussen gelegen ruimte tot grote,
onontworpen werkruimtes waar de studenten vrij aan het werk kunnen. 3.
Anne Dessing (1985) studeerde in 2012 af aan de Academie van Bouwkunst
in Amsterdam. Ze werd in 2014/2015 geselecteerd als veelbelovend jong
talent voor het programma Talentontwikkeling van het Stimuleringsfonds
Creatieve Industrie, en presenteerde als afsluiting tijdens de Dutch Design
Week 2015 haar project Pairi Daeze, zie ArchitectuurNL 1/2016. 4. Ontwerp
voor de tentoonstelling Mouth Of The Sky in museum Boijmans van
Beuningen, 2016. Het oeuvre van beeldend kunstenaar Wouter Venema is
als een web dat zich in alle richtingen uitstrekt. De vloer van de expositie
is bedekt met een web van lijnen dat functioneert als een kaart. Het werk
van Wouter is bovenop dit motief geplaatst, alsof zijn werk letterlijk in kaart
gebracht wordt • Foto Lotte Stekelenburg.
49 ArchitectuurNL
46-47-48-49-50-51_platformdessing.indd 49 22-08-16 14:47
