Hoe
ontwerp je
op krimp of
een minima
li stiscHe
doos?
Zomaar een
paar vragen
waar
ontwerpers
ZicH mee
beZig
Houden.
Peter de Winter
Hoofdredacteur ArchitectuurNL
Reageren? Mail naar p.dewinter@eisma.nl
beste lezer,
Wat is een monument? Hoe maak je, samen met een groep gelijkgestemden, een zelfvoorzienende
boot? Hoe maak je een minimalistische doos tegen een strak budget en wie bepaalt wat
onaantastbaar is en wat vergankelijk mag zijn? Het zijn zomaar een paar vragen waar architecten
en andere ontwerpers zich de afgelopen tijd het hoofd over braken. En ‘afgelopen tijd’ is in dit
kader een relatief begrip. Zo kostte het een slordige twaalf jaar regelen en klussen voordat de
zelfvoorzienende boot als onderdeel van Schoonschip, de drijvende wijk in Amsterdam Noord, een
feit was. Het verslag van ruim tien jaar plannen maken en wat er is geworden van de aanvankelijke
duurzaamheidsambities leest u verderop in dit blad. Dat geldt ook voor de doos die Courage
Architecten tegen een minimaal budget realiseerde. De opdrachtgever was zo enthousiast over
het ontwerp dat de architect opdracht kreeg twee R9T BMW’s te transformeren tot exclusieve
straatmachines. Een droomopdracht voor deze architect annex motorliefhebber. Het kan verkeren.
Minstens zo apart is de renovatie van het ruïneuze Predikherenklooster tot stadsbibliotheek in het
centrum van Mechelen. De voorbeeldige Vlaams-Nederlandse samenwerking tussen Korteknie
Stuhlmacher Architecten en Callebaut Architecten blijkt een subtiele mix van intuïtie en pragmatiek.
Het boeiende verslag van deze zoektocht naar een subtiel eindresultaat staat ook in deze editie. Net
zoals een fietsenstalling een serieuze ontwerpopgave is en veel kan betekenen voor de kwaliteit
van de publieke ruimte. Door de ontwerpinspanning van architect Paul van der Ree kreeg Utrecht de
grootste fietsenstalling van Nederland en is daarmee verlost van de zee aan neergegooide fietsen
rondom het station. En niet alleen dat. In deze stalling is ook goed nagedacht over het gevoel van
welbevinden van de fietsers. Je kunt in deze stalling nergens met je rug tegen de muur aan komen
te staan, waardoor je je volgens Van der Ree overal prettig voelt. Je zou ervoor omfietsen. Van een
heel andere categorie, maar minstens zo fascinerend, is het interview met kunstenaar, schrijver en
cineast Joost Conijn. Hij gaat ‘gewoon’ aan de slag met bouwen en checkt achteraf of het ontwerp
aan geldende regels voldoet. Dat kan volgens hem heel bevrijdend werken. Vergeet ook niet het
artikel over het conceptuele interieur van multidisciplinair ontwerpbureau Mass Design te bekijken
en de portretten van designers Annebet Philips en Kate en Joel Booy van Studio Truly Truly te lezen.
Creative geesten en zeer de moeite van het lezen waard. Geldt overigens ook voor het portret van
Danny van Zuijlen van Architects Of die vertelt over project Tracing Thomas en voor NOAHH dat
flexibele structuren (scholen) bedenkt die zich blijven aanpassen aan de veranderende wensen van
de gebruikers maar toch een sterke identiteit hebben. Ontwerpen op krimp noemen ze dat. Voor u
ligt kortom andermaal een fantastisch nieuwe editie van ArchitectuurNL. Veel lees- en kijkplezier.
3 ArchitectuurNL
editorial
03_editorial.indd 3 28-08-19 11:49
