ArchitectuurNL 04 2019 - pag. 7

Marker sketcher
Albert Kiefer studeerde midden jaren tachtig af aan de kunstacademie in Maastricht.

Sinds die tijd hield hij geen pen of tekenstift meer vast, maar specialiseerde hij zich op

de computer in fotorealistische renderings en artist impressions. Tot drie jaar geleden.

Toen kocht hij in een winkel voor kunstenaarsbenodigdheden een Moleskine schetsboekje

in A5-formaat, een handvol markerstiften en een scherpe tekenstift. Op 30 juni 2016

maakte hij zijn eerste schets en sinds die tijd postte hij elke dag minimaal één schets op

Instagram en vulde 21 boekjes. Dat is niet onopgemerkt gebleven. Op Instagram heeft de

marker sketcher inmiddels ruim 52.000 volgers en dat aantal groeit nog elke dag.

Albert Kiefer uit Venlo bezocht midden jaren
tachtig de Stadacademie voor Toegepaste
Kunsten in Maastricht zoals de Kunstacademie
in de dagen heette. Hij noemt zichzelf geen
artiest, maar spreekt liever over toegepaste
dan over beeldende kunstenaar. In de tijd dat
hij de academie verliet, begon de computer
aan zijn opmars als beeldend medium
en zagen SketchUp en andere digitale
visualisatieprogramma’s het levenslicht.
De mogelijkheid van een pc als visueel
uitdrukkingsmiddel fascineerde Kiefer zodanig
dat hij sinds die tijd geen pen, penseel of
tekenstift meer vasthield. Hij leerde de
programma’s bedienen en ontwikkelde zich tot
perfectionist in fotorealistische renderings en
artist impressions die hij maakte in opdracht
van architecten, projectontwikkelaars en
gemeentes voor elke situatie waar een
digitale visualisatie nodig is. Hij verdiende er
de afgelopen dertig jaar een goed belegde
boterham mee.

Moleskine schetsboek
Maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan
kan. Kiefer had geen idee of hij überhaupt nog
schetsen kon, maar wilde toch iets anders dan
elke dag achter zijn ontwerpcomputer hangen.
In een zaak voor kunstenaarsbenodigdheden
kocht hij drie jaar geleden een Moleskine
schetsboekje op A5-formaat, een handvol
markerstiften in verschillende kleuren en
een Faber-Castell Pitt Artist Pen XS en voor

accentlijnen een dikker exemplaar.
Op 30 juni 2016 maakte hij zijn eerste schets
en sinds die tijd postte hij elke dag minimaal
één schets op facebook en later op Instagram.
Dat is niet onopgemerkt gebleven. Op
Instagram heeft de marker sketcher inmiddels
ruim 52.000 volgers en dat aantal groeit nog
elke dag. Kiefer heeft geen idee waar die
populariteit vandaan komt. ‘Misschien omdat
ik elke dag een nieuwe schets post, misschien
omdat mijn volgers er anderen op wijzen. Ik heb
werkelijk geen idee maar ik kan dan ook niet
achter de algoritmische sluiers van Facebook
en Instagram kijken.’

Onverwachte hoek
Zakelijk gezien genereert Kiefer met zijn
schetsen nog niet veel inkomsten, maar soms
komen er toch opdrachten uit onverwachte
hoek. ‘Pas geleden nog werd ik benaderd door
een architect uit Los Angeles. Hij vroeg mij of
ik zijn SketchUp-ontwerpen kon omzetten in
losse schetsen. Dat vond hij zijn ideeën beter
illustreren dan de fotorealistische afbeeldingen.
Daarnaast krijg ik steeds vaker opdrachten
van mensen die een pand of een hoekje van
een stad van mijn hand willen hebben.’ Echt
kostbaar is zijn werk (nog) niet. Een schets op
A5 formaat kost € 75, een schets op A4 € 150.
Het verschil in beleving tussen perfect
fotorealisme en losse schetsen komt soms ook
goed van pas in discussies rond planvorming
weet de kunstenaar.

‘Bij een planpresentatie lijken fotorealistische
renders niet ter discussie te staan terwijl
je met losse schetsen veel spontaner kunt
communiceren. Dat komt de discussie rond
bouwplannen zonder meer ten goede.’

Plein air
Zijn voornemen van elke dag minimaal één schets
posten, maakt hij tot op de dag van vandaag
waar. Sinds juni 2016 vulde Kiefer 21 Moleskine
schetsboekjes. Vaak werkt hij door tot ’s avonds
laat. De schets die vandaag op Instagram staat, is
vaak ’s nachts pas om half een klaar.
De stijl die hij de afgelopen drie jaar ontwikkelde,
zijn vlotte tekeningen die uit de losse pols op het
papier terechtkomen. Veel schetsen maakt hij en
plein air (in de buitenlucht, red.), maar hij werkt
ook met foto’s die hij thuis uitwerkt tot schetsen.
Veel laat hij daarbij aan het toeval over omdat hij
nooit met zekerheid kan zeggen hoe en in welke
mate de zwarte lijnen en kleurige stiften in elkaar
over lopen.
‘De boekjes waarin ik schets hebben dik
absorberend papier. Een beetje zoals
aquarelpapier. Ik maak nooit een schets in
potlood vooraf, maar teken direct met een
dunne zwarte pen. De inkt is vrij krachtig en
wast nauwelijks uit als ik de contouren invul
met de markers. En perfect hoeven de schetsen
niet te zijn. Het gaat me om de vlotte losse lijn.
Ik wil voorkomen dat ik verzand in gepriegel.
Lang doe ik er ook niet over. Een schets staat in
maximaal een uur op papier.’