kanaal met een hoogwerker moest worden opgetild zijn op 17 december de eerste vijf woningen
tegelijk aan de steigers aangemeerd. Ons huis was toen nog lang niet bewoonbaar.’
De Kok: ‘Het leuke van zelfbouw is de mogelijkheid om tijdens de bouw nog wijzigingen door te
voeren in het ontwerp. Dan ervaar je de ruimte toch anders dan op papier. Zo besloten we de
centrale ruimte beneden open te laten als speelruimte en een kleinere badkamer te maken. En de
wand tussen keuken en entree is ingekort, voor meer doorzicht richting steiger.’
De plafonds en wanden zijn bekleed met underlayment platen, grotendeels onafgewerkt. De
keuken, badkamers en slaapkamers zijn gestuukt. Bij de kroonluchter was een vide voorzien.
Tijdens de bouw zijn hier balken aangebracht, om de werkvloer te dragen. De werkvloer is weer
weggehaald, maar van de draagbalken is er slechts 1 verwijderd, ten behoeve van de trap. De
overige zitten er nog. De Kok: ‘Door de balken lijkt het vanuit de zithoek gezien, alsof het plafond
gewoon doorloopt (8). Terwijl je vanuit de entresol, keuken of eettafel zo tussen de balken door
kijkt (7). Voorlopig laten we die balken zitten.’ Zelfs vanuit de benedenverdieping, waar de slaap-
en badkamers zijn, is er zicht op de bijzondere kroonluchter, via een groot vloervenster (12+13).
Met het oog op duurzaamheid en gewicht kozen de architecten voor magnesietvloeren met
vloerverwarming, afgewerkt met een watervaste laag. Die oogt strak als een gietvloer.
‘Via de Oogstkaart kochten we een restpartij Platowood voor de gevelbekleding, daarnaast hadden
we een partij Basralocus houten meerpalen, afkomstig van een brug over het Noordzeekanaal.
Die hebben we in planken laten zagen en hiermee het entreeportaal en de gevels rond het terras
bekleed.’ Forse eiken balken steken door de gevel. ‘Dat maakt de woning expressief, toont de
houten constructie en verwijst naar oude hijsbalken. Bovendien kon ik er mooi de goten aan
bevestigen, die trapsgewijs langs de gevel lopen en die samen met kettingen het regenwater naar
beneden geleiden. Dat vangen we op voor
onze planten,’ legt Valkenier uit, ‘Het water in
het kanaal is brak en niet geschikt voor onze
zoetwaterplanten.’
Het gezin verhuisde in mei 2019 van hun
bovenwoning van 58 m2 in Amsterdam
Zuidwest, naar de ‘vrijliggende’ woning van
180 m2 bvo. ‘Dat is voor ons een zee van
ruimte, en daar komt de buitenruimte nog bij:
we hebben een groot dakterras op het westen,
een balkon op het oosten en aan de zuidkant
komt nog een drijvend terras’, wijst Valkenier
enthousiast. De hekken van het balkon (9), de
vide (7) en de buitentrap naar het dakterras (1)
zijn gemaakt door Michiel Poelmann en
refereren naar wuivend riet.
9
1110
12 13
79 ArchitectuurNL
76-77-78-79_thuisbij.indd 79 09-08-19 12:34
