De carrière van Nanne de Ru is opmerkelijk. Zijn droomdebuut was Villa 1 en de laatste prijs in zijn inmiddels volgepakte prijzenkast was de ‘Jonge’ Maaskantprijs Rotterdam. Niet gek voor een architect van nog geen 40 die geen ‘one hit wonder’ zijn wil en daarom keihard werkt aan een zo breed mogelijk oeuvre.
‘Villa 1 was als debuut absoluut een droom. Even eenmalig als uitzonderlijk als toevallig. En daarmee ontdekte ik ook een van de mooiste kanten van het vak; dat het zo langzaam is.’ Aan het woord is Nanne de Ru van Powerhouse Compagny. Om te voorkomen dat het bureau vastliep in het eerste succes, hebben ze alles op alles gezet om ‘type casting’ te voorkomen. ‘Zeker in Nederland ligt dat gevaar overal op de loer. Hier ben je als je een villa gedaan hebt al snel een villa-architect en dat is dodelijk voor je creativiteit. We willen niet de Piet Hein Eek van de villa’s worden.’
Beeldbepalend
De Ru vindt waste een wezenlijk onderdeel van het vak. ‘Veel van wat je ontwerpt wordt nooit gerealiseerd en heel veel van wat je bedenkt als architect zie je nooit omdat het verstopt zit achter een wand of een vloer. En dat brengt me op iets heel essentieels: vaak is een detail heel beeldbepalend juist omdát je het niet ziet terwijl al je energie en creativiteit erin ging zitten. Dat moet je wel leren accepteren.
De integrale tekst van het interview met Nanne de Ru staat in ArchitectuurNL 04. Klik hier als u een gratis kennismakingsexemplaar wilt ontvangen.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Ontvang iedere week het laatste nieuws en informatie op het gebied van architectuur in uw mailbox.
