Het Maritiem en Juttersmuseum Kaap Skil op Texel heeft een nieuw ingangsgebouw dat er van een afstand gesloten uitziet. Maar recht ervoor staand blijkt het heel erg transparant te zijn en uitzicht te bieden op het interieur en het achterliggende museumterrein. Daglicht dringt ruimschoots door in het museum, zelfs op een sombere dag ziet het er nog bijna zonnig uit.
Kaap Skil is het openluchtmuseum van Texel en bestaat uit een bonte verzameling van historische huisjes en werkplaatsen, een molen, diversen schepen en expositiegebouwtjes. Het nieuwe ingangsgebouw is daar een moderne aanvulling op en sluit met zijn onregelmatige puntdaken mooi aan op de bestaande bebouwing van Oudeschild. De noord- en zuidgevel bestaan geheel uit glas, maar gaan schuil achter een lamellenconstructie waarmee het hele gebouw is ingepakt. De lamellen zijn gemaakt van verzaagde hardhouten damwanden uit het Noord-Hollands Kanaal, die de Mecanoo op het spoor kwam via het CO2 meldpunt van de provincie Noord-Holland.
De damwandplanken zijn naar Texel getransporteerd en lokaal verzaagd tot lamellen van 50 mm breed. In totaal zo’n tien kilometer zaagwerk. De ongezaagde kanten zijn bewust aan de zichtzijde geplaatst en geven zo een mooi verweerd kleurenspel na veertig jaar verblijf onder water: wit, grijs, roestrood, paars en bruin. De ruimte tussen de lamellen is 70 mm, wat inhoudt dat bijna 60 procent van de gevel transparant is. En dat valt ook direct op bij binnenkomst, de grote hoeveelheid licht die binnenvalt. Zelfs op een sombere dag ziet het er nog bijna zonnig uit. De lamellen zorgen ook voor een bijzonder lijnenspel in het interieur.
Drie sferen
Het gebouw telt drie lagen, een souterrain, de begane grond en een verdieping met ieder een eigen sfeer en uitstraling. De inrichting van het hele gebouw is verzorgd door tentoonstellingsarchitecten Kossmann.dejong.
Het interieur op de begane grond, waar ingang, museumwinkel en café zijn gevestigd, heeft een duidelijk maritiem karakter met gebruikmaking van karakteristieke witte en blauwe viskisten, zowel in de balie als in de museumwinkel. In het café zijn de stoelen bekleed met gebruikt zeildoek en de bewegwijzering is aangebracht op oude reddingsboeien.
Aan het plafond hangt een enorme kaart van Texelse wol, gemaakt onder leiding van kunstenares Erna van Sambeek samen met verschillende vrouwen van Texel. De vloer is uitgevoerd in straatstenen, waardoor de straat, winkel, café en het achterliggende terras één geheel vormen. Op de eerste verdieping, onder de hoge puntdaken, is een publiek toegankelijke onderzoeksruimte waar objecten tentoongesteld worden die zijn gevonden in scheepswrakken rond Texel. De ruimte is sober gehouden met grote glazen vitrines en kastenwanden vol met schatten uit de zee.
Pronkstuk van het nieuwe gebouw is het souterrain waar De Reede van Texel is te vinden. Een achttien bij vier meter grote maquette van Oudeschild en omgeving in de Gouden Eeuw, toen hier het vertrekpunt was van de VOC schepen. In de luwte van Texel wachten soms honderden schepen aldaar op een gunstige wind. Met speciale kijkers kunnen bezoekers inzoomen op verschillende taferelen, waarbij boeiende animaties worden getoond.
In het souterrain is geen daglicht om zo het dag- en nachtritme van het leven op zee te kunnen simuleren. Een negental wonderkamers geven nog een extra dimensie aan de verbeelding van het leven in Oudeschild in de 17e eeuw.
In de prijzen
Het nieuwe ingangsgebouw is een schitterende belevenis, zowel wat betreft architectuur als wat betreft inrichting. En wie dan via het terras het gebouw verlaat kan nog ruim een dozijn gebouwen bezoeken met elk een eigen thema. Genoeg te zien voor een dagje uit. De nieuwbouw viel er ook gelijk mee in de prijzen, in de categorie utiliteitsbouw won het de Daylight Award 2012. Een meer dan terechte keuze.
Gerelateerd
Tags:
premium